
«Մարաղայի հայկական բնակչութեան դաժան կոտորածից 31 տարի անց Ադրբեջանը բացայայտ կերպով շարունակում է պղծել, վանդալիզմի ենթարկել եւ ոչնչացնել հայկական կրօնական ու պատմամշակութային կոթողներն ու սրբավայրերը՝ նպատակ ունենալով իր վերահսկողութեան տակ գտնուող տարածքներից ջնջել հայկական հետքն առհասարակ», կ՛ըսուի Հայաստանի արտաքին գործոց նախարարութեան Մարաղայի կոտորածին առիթով հրապարակած հաղորդագրութեան մէջ:
Նախարարութիւնը կը յիշեցնէ, որ 10 Ապրիլ 1992ին, Ատրպէյճանի զինուած ուժերուն կողմէ գործադրուեցաւ Լեռնային Ղարաբաղի Մարտակերտի շրջանի Մարաղա հայկական բնակավայրին մէջ խաղաղ բնակչութեան ծրագրաւորուած դաժան կոտորածը, որուն պատճառով շուրջ 5 հազար բնակչութիւն ունեցող բնակավայրը ամբողջութեամբ ենթարկուեցաւ ցեղային զտման, առաւել քան 50 խաղաղ բնակիչներ դաժանաբար սպաննուեցան, նոյնքան ալ գերի տարուեցան:
Մարաղայի կոտորածը Սումգայիթում, Կիրովաբադում եւ Բաքւում կազմակերպուած հայերի ջարդերի շարունակութիւնն էր եւ ադրբեջանական իշխանութիւնների՝ ազգային ինքնութեան հողի վրայ զանգուածային ոճրագործութիւնների հերթական դրսեւորումներից մէկը«, կ՛ըսէ նախարարութիւնը:
2016ի ապրիլեան յարձակումը եւ 2020ի 44օրեայ պատերազմը, որուն պատճառով տեղահանուեցան նաեւ Հադրութի, Շուշիի եւ յարակից շրջաններու տասնեակ հազարաւոր հայեր, Ատրպէյճանի անպատժելիութեան նոր դրսեւորումներն էին:
Դիտել տալով, որ Մարաղայի ոճրագործութենէն 31 տարի ետք, շուրջ չորս ամիսէ ի վեր Ատրպէյճան ապօրինի կերպով արգելափակուած կը պահէ Արցախը մնացեալ աշխարհին հետ կապող Լաչինի միջանցքը՝ նախարարութիւնը յայտնեց, որ Արցախի մէջ կանխամտածուած կերպով մարդասիրական ճգնաժամի ստեղծումը, զինադադարի պարբերական խախտումները եւ Ատրպէյճանի յարձակողական գործողութիւնները դարձեալ կ՛ապացուցեն, որ Ատրպէյճանի նպատակը Լեռնային Ղարաբաղը ցեղային զտումներու ենթարկելն է:
«Այսօր մենք յարգանքի տուրք ենք մատուցում Մարաղայի կոտորածների զոհերի յիշատակին: Նման ոճրագործութիւնների յետագայ կանխարգելման համար եւս մէկ անգամ ընդգծում ենք միջազգային հանրութեան գործուն քայլերի, այդ թւում՝ տրամադրութեան տակ առկայ միջազգային մեխանիզմերի (գործիքակազմերու) կիրառման հրատապութիւնը», կ՛ըսուի հաղորդագրութեան մէջ:
Երեւան կը վերահաստատէ իր «հաւատարմութիւնը տարածաշրջանում երկարատեւ ու համապարփակ խաղաղութեան ու անվտանգութեան հաստատմանը, որը հնարաւոր է Ադրբեջանի կողմից առաւելապաշտական ու ագրեսիւ (յարձակողապաշտ) քաղաքականութիւնից հրաժարուելու եւ առկայ խնդիրներին արդարացի լուծումներ փնտռելու ճանապարհով»: