Այս տարի եւս ընկալեալ սովորութեան համաձայն տօնական հանդիսութեան որոշումը վարչական ժողովների բովից անցաւ եւ հանդիսութիւնը տեղի ունեցաւ Յունուար 12ին, Ս. Աստուածածին եկեղեցւոյ «Արմենակ Տէր Պետրոսեան» սրահում:
Ուրախ ցերեկոյթ ամանորեան եւ Ս. Ծննդեան տօների առիթով:
Ամանորն ու Ս. Ծնունդը ձմրան եղանակի մեր գեղեցկագոյն տօներն են, պէտք է ասել քրիստոնէական տօները, առաջինը՝ հնից նորին անցնելու տարեմուտն է խորհրդանշում, իսկ միւսը՝ Յիսուսի Ս. Ծնունդը եւ մկրտութիւնը, մեր Առաքելական եկեղեցւոյ հինգ տաղաւարներից առաջինը եւ ամենաժողովրդականը:
Մենք՝ հայերս, Ս. Ծնունդի տօնակատարութիւնը պահել ենք աւանդական անփոփոխ ձեւը՝ Յունուար 6ին, որը մեր ազգային եկեղեցւոյ իւրայատկութիւնն է արտայայտում, հաւատարիմ մեր հայրապետների տնօրինութեան:
Տօները ուրախութեան եւ ոգեւորութեան շարժառիթ են սրտերը ջերմացնելու, վերանորոգուելու, վերալիցքաւորուելու եւ մէկս միւսի նկատմամբ յարգանք ու սէր տածելու առումով: Այստեղ դիմենք մեր Պարոյր Սեւակի հանճարեղ մտքի լուսարձակման նոր տարուան առնչուող.
Արի՛ նոր տարի
Գալուստդ բարի,
Եւ արթնացրո՛ւ քո թնդուն քայլերով
Ուշ մնացածին,
Քնով տարուածին,
Տո՛ւր ապաքինում հոգով ցաւածին,
Հիասթափուածին՝ նոր մի հիացում,
Սիրաթափուածին՝ մի նոր միացում,
Ձեռքից հաւատքը փախուստ տուածին
Իբրեւ նոր տարուայ բաղձալի նուէր
Տո՛ւր նոր հաւատի կապակուռ թեւեր:
Տօնական հաճելի ժամանցի նպատակաւ Հայ-ամերիկեան տարեցների միութիւնը կազմակերպել էր իր անդամներին մէկ յարկի տակ ժողովելու եւ միասնաբար նշելու տօները:
Ի՜նչ գեղեցիկ որոշում, ի՜նչ յարգալից վերաբերմունք:
Միութեան անդամները մեծահասակներ են, նրանք անցել են մի երկար կեանքի ճանապարհ, մերթ՝ շողշողուն, մերթ՝ դժգոյն: Նրանք ճաշակել են կեանքի քաղցր ու դառն օրեր, կեանքի վերիվայրումներից ձեռք են բերել իմաստութիւն եւ փորձառութիւն: Այժմ թեւակոխել են արժանավայել մի տարիքի, նրանց ներկայութիւնը եւ գոյութիւնը մանուկ եւ երիտասարդ տնեցիների մօտ երկնային օրհնութիւն եւ բարիք պէտք է համարել, նրանք կեանքի ուղեցոյց են՝ կենդանի ազգապատում ու հայապատում: Նրանք մեր ծնողներն են, փարթամ տարիքի հասած եւ արժանի բարոյական ուշադրութեան ու հոգատարութեան: Տարեցների միութիւնը իր կանոնագրով նուիրուած է նրանց ծառայութեան ի մի բերելու՝ ճաշկերոյթներով, հաւաքոյթներով, շրջապտոյտներով եւ հանդէսներով մտերմիկ ու հետաքրքրական մթնոլորտ ստեղծելով նրանց համար:
Տօնական մեծ ընտանիքի խրախճանք:
Տօնական հագուստներով սեղանների շուրջը բոլորած՝ նրանք խինդ ու ժպիտը դէմքներին պատկերուած:
Հանդէսի երգիչ եւ նուագիչ Ալֆրէտը իր հմուտ երաժշտական ձիրքերով սրահը թնդացնում էր երգերով ու պարեղանակներով՝ հանդիսականներին խանդավառութիւն եւ ոգեւորութիւն պարգեւելով, այնպէս որ, մարդս ինքնաբերաբար մղւում էր դէպի պարատեղի, գրեթէ շատերը մասնակցում էին մեր հայկական ժողովրդական հեզաճկուն պարերին:
Հանդէսն առանց հանդիսավարի չի լինի:
Միութեանս նախագահը՝ պրն. Յակոբ Օվայեանը, որպէս հանդիսավար, իր պատշաճ արտայայտութիւններով արժեւորեց հանդէսն ու հանդիսականին:
Նա ջերմագինս շնորհաւորեց տօները ամենաբարին ցանկանալով միութենականներին եւ հիւրերին, նաեւ մաղթեց երկրին եւ աշխարհին խաղաղութիւն, մեր Հայաստան եւ Արցախ աշխարհներին բարգաւաճում ու հզօրացում:
Տօներն ուրախութիւն են խոստանում:
Այս առնչութեամբ յիշենք մեր տաղանդաւոր բանաստեղծ Համօ Սահեանի՝ «Նոր տարու հետ նորանալով» բանաստեղծութիւնից մի հատուած.
… Մանուկ տարին իր սպիտակ
Խանձարուրից աչքը բացում,
Ուրախութիւն, ուրախութիւն
Ուրախութիւն է խոստանում:
….
Խաղաղութիւն մաղթենք հողին,
Մաղթենք սար ու ձորում
Բողբոջներին բացուելու բախտ
Եւ ծիլերին՝ հասկաւորում:
Եթէ ցանկանում ենք մեր հանդէսները եւ խնճոյքները ոգեւորիչ, խայտանքով լի եւ հետաքրքրական լինեն բոլոր ներկաների համար, առաջադրւում է հրաւիրել ներկաներից՝ շնորհալիներին, նոյնիսկ ցանկացողներին, իրենց արտասանութիւններով, արտայայտութեամբ, երգերով եւ որեւէ գեղարուեստական կատարումով բեմ բարձրանալ եւ ելոյթ ունենալ. այս տեսակ վերաբերմունքը քաջալերանք կը հանդիսանայ մեր մշակոյթի պահպանման եւ ուշադրութեան ընտանիքներում, որը սատար կը դառնայ հայապահպանման:
Յարգելի հանդիսավարը տպաւորիչ անակնկալով ներկաների ուշադրութիւնը գրաւեց դէպի բեմն ու բեմ բարձրացողին: Մի պատկառելի տարիքով մայրիկ, 93 տարեկան, նիհարակազմ եւ միջակ հասակով, ոչ պաճուճուած ու շպարուած, այլ պարզ ու համեստ հագուստով եւ հայ մօր արժանապատուութեամբ ներկայացաւ բեմ ու սկսեց երգել՝
Հայաստան աշխարհ,
Դու մեր կարօտն ես…
Սրահում տիրեց խորին լռութիւն, բոլոր ներկաները անխտիր դարձան համակ ունկնդիր, հայեացքները յառած մայրիկին, ի՜նչ ձայն, ի՜նչ ելեւէջներով արուեստական կատարում, բուռն ծափերով հրաւիրուեց շարունակել եւ քանի-քանի ազգային եւ յեղափոխական երգեր եւս երգեց:
Արդարեւ, նա բոլորի հիացմունքի առարկան դարձաւ իր տարիքից բխող ու հնչող զուլալ ձայնի եւ արթուն յիշողութեան համար:
Նա Փասատինայում հայկական շրջանակներում ճանաչուած տիկ. Սօնա Փալուլեանն է, յորջորջուած է որպէս՝ «Փասատինայի սոխակ»: Նա մանկուց սկսել է երգել եւ դեռեւս շարունակում է երգել սիրողաբար:
Հանդիսականների կողմից կատարուեցին սրտաբուխ նուիրատուութիւններ: Յընթացս երգի ու պարի ընդմիջումներին, հանդիսավարը յայտարարում էր նրանց անունները անհուն շնորհակալութեամբ:
Կատարուեց վիճակահանութիւն Կլէնտէյլ մասնաճիւղի նախագահ՝ պրն. Յովսէփ Ղարախանեանի միջոցաւ:
Հանդէսը իր աւարտին հասնելով դադարեց երգ ու նուագը:
Հանդիսականները մէկը միւսի ետեւից թողնում էին սրահը, ինչպէս երեւում էր գոհ տպաւորութեամբ եւ այն յոյսով, որ յաջորդ տարի եւս նոյն խանդավառութեամբ կը մասնակցեն հերթական ամանորեայ եւ Ս. Ծննդեան հանդէսին: