«ԵՐԿԻՐ»

Նախագահ Սարգսեանի եղբօրորդու՝ «Օջախ» ռեստորանում տեղի ունեցած հարսանեկան արարողութեան նախօրէին սոյն ուրախարար առիթի հետ ուղղակի ոչ մի առնչութիւն չունեցող իրադարձութիւն էր տեղի ունեցել. «Անի Պլազա» հիւրանոցում կազմակերպուել էր «Տնտեսութիւնը եւ սոցիալ-դեմոկրատիան» գրքի շնորհանդէսը, որին մասնակցել է նաեւ յատուկ այդ նպատակով Երեւան ժամանած Գերմանիայի նախկին պետնախարար, Սոցինտերնի նախկին փոխնախագահ, դոկտոր Քրիստոֆ Զոփելը:
Իր ելոյթում դոկտորը, մասնաւորապէս, ասել է. «Ես չեմ ճանաչում Հայաստանը, բայց երբ «Վիքիպեդիա»ով նայում եմ յայտնի մարդկանց, զարմանում եմ, թէ ինչ կարողութիւնների տէր են նրանք: Ձեր երկրում բնակչութեան մօտ 40 տոկոսն ապրում է աղքատութեան շեմին, եւ այդ ֆոնին ես չեմ կարող հասկանալ օլիգարխների գոյութիւնը: Գուցէ ես այնքան էլ խորամանկ ու խելացի չեմ՝ դա հասկանալու համար»:
Դոկտորին չհասկացածը հասկանալու համար թերեւս պէտք էր ներկայ գտնուել վերոնշեալ հարսանեկան արարողութեանը, որին մասնակցել է հայ օլիգարխիկ դասի ամբողջ ծաղիկը: Եթէ գերմանացի հիւրը տեսնէր, թէ նորապսակներին ինչ թանկարժէք նուէրներ են մատուցւում, որոնցից մի քանիսն ամբողջ կարողութիւն արժեն, թերեւս կարողանար հասկանալ հայ օլիգարխների շռայլ հոգին: Մասնաւորապէս՝ եթէ տեսնէր վարչապետի անձնական նուէրը, գուցէ նորովի գնահատէր նրա մշակած տնտեսական քաղաքականութեան սոցիալական բովանդակութիւնը:
Եթէ տեսնէր, որ օլիգարխիկ նուէրների թւում նաեւ յայտնի նկարիչների, ընդհուպ՝ մինչեւ Մարտիրոս Սարեան, կտաւներ էլ կան, մեծապէս պիտի գնահատէր նաեւ հայ օլիգարխի արուեստասէր էութիւնն ու արուեստագէտի հոգին:
Եթէ տեսնէր ՍԴ նախագահ Գագիկ Յարութիւնեանի նուէրը, թերեւս նիւթականացուած պատկերացում կազմէր հայ իրաւաբանական մտքի անկաշառութեան մասին:
Անշուշտ, մեծ մտավախութեան առիթ կարող էր դառնալ այն, որ հարսանեկան արարողութեանը ներկայ գտնուելով՝ դոկտոր Զոփելը փոքր-ինչ կը փոխէր իր կարծիքը նուէր երեւոյթի մասին, սակայն դրա փոխարէն հրաշալի հնարաւորութիւն կ՛ունենար հիանալու նուէրի արեւելեան ընկալման ամբողջ թովչանքով, որը հայ իրականութեան մէջ, օլիգարխիկ դասի ջանքերով, ուղղակի ծաղկում է:
Եւ եթէ, բան է, դոկտոր Զոփելի մտքով յանկարծ անցնէր օլիգարխներ Ռուբեն Հայրապետեանի կամ Բարսեղ Բեգլարեանի գերթանկարժէք հարսանեկան ընծաները համարել նուիրազօծ կաշառքներ հանրապետութեան նախագահին՝ վասն յետագայ բարգաւաճման ու վայելումի, ի հարկէ, պիտի դոկտորի կասկածոտ միտքը հանգստացնէինք՝ այդ ամէնը պայմանաւորելով հայի աւանդական նուիրասիրութեամբ: