
Լռութեան մէջ յաւերժող հսկումի է ձեր հոգին
Յառնած ոգում Աստծուն, ազգին ու հայրենիքին,
Որոնց ձեր հուր արեւը մատաղեցիք անսակարկ
Վեհօրէն ու արժանի, նուիրումով բացարձակ:
Ո~վ դուք ընկած հերոսներ, որ բաշխեցիք մեզ ոգի
Կեանքի, սիրոյ, պայքարի, ստեղծագործ գալիքի.
Դուք եղաք կուռ պողպատը որով զօդուած ամրացանք
Նորոգելու սուրբ ուխտը յանց անխափան դաւանանք:
Ու սիրոյ լոյսը եղաք, որ մենք տեսնենք ու սիրենք
Ազգը, որ ենք, ու երկիր, որ դեռ պիտի քանդակենք
Մեր ազգային երազի ու պատմութեան տարածքով,
Որ ազգուտակը մեր վեհ սնեցին հայ արիւնով:
Արարատը ձիւնափառ վեր խոյացած կենտրոնում,
Ճառագայթով է գծել սահմանները մեր սրտում,
Որ հայրենի լեռներով ու դաշտերով հայկական
Մեր հայրենիքն է իրաւ, արմէնական ու հայկեան:
Դա արեան գին է վայել, որ շահել ենք ձեր կեանքով,
Որով ապրել ենք ուզում մեր է՛լ արժանի վարկով,
Որ դարերի ձգտումը եւ եռանդը բեղմնաւոր
Պտղաւորուի ազգային վայելչութեամբ փառաւոր:
ԳՐԻՇ ԴԱՒԹԵԱՆ