ԱՌՕՐԵԱՅ ՄՏՈՐՈՒՄՆԵՐԻՑ
ԿԱՐԻՆԷ ՏԷՐ ԳԷՈՐԳԵԱՆ
Այնքան աւելորդ էր այս օրերին գրել որեւէ նիւթի մասին, վերլուծել մարդկային հոգեվիճակներ, երբ հայրենիքում պատեպատ է զարկւում քո ժողովուրդը, վանդակում գտնուող վիրաւոր թռչնի նման թափահարում է անզօր թեւերը ու կարծես հրաշքի սպասելով՝ մաշեցնում օրերը:
Պիտի չգտնուի՞ միթէ որեւէ ձեւ՝ ղեկավարելու եւ հունաւորելու այս արդար պահանջատիրութիւնը, որպէսզի հայրենիքում դեռեւս մնացած հայ ազգի մարդը փոքր ինչ խոյս տայ աղքատութիւնից էլ այն կողմ անցած՝ թշուառութիւնից:
Այո՛, բողոքի շարժումը հասունացած երեւոյթների արդիւնք էր, սակայն զարմանալիօրէն՝ չկան առաջնորդներ: Ճիշդ է որ կան արիասիրտ երիտասարդներ, իրենց արդար եւ յուզումնալից ելոյթներով, կայ նրանց հետեւող բազմութիւնը, սակայն որտե՞ղ են թաքնուած մինչեւ նախագահական աթոռներ ձգտող անհատները, օրերով նստացոյցի դիմող հերոսները, քաղաքական վերլուծութիններ կատարող ազգայինները:
Ոտքի է կանգնել ժողովուրդը, որին կարող ես ուղղորդել ու հասցնել նպատակակէտին: Թէ որն է դրա ձեւը, անզօր ենք գտնելու:
Ծրագրեր մշակող անհատնե՛ր, կառոյցնե՛ր, միութիւննե՛ր, կուսակցութիւննե՛ր, ներսում թէ դրսում, մի՛ փախցրէք առիթը՝ գոնէ հերոսանալու համար, ժամն է, ահա՛…