Հայաստանի Սահմանադրութեան, քայլերգին եւ զինանշանին մասին զրոյցներէն ու տարուած արշաւներէն ետք, կարգը հասաւ Հայոց Ցեղասպանութեան ճանաչման:
Արդարեւ, 8 Փետրուարին, իշխող «Քաղաքացիական Պայմանագիր» խմբակցութեան պատգամաւոր Խաչատուր Սուքիասեան լրագրողներու հետ ունեցած զրոյցի մը ընթացքին յայտնեց, որ Ցեղասպանութեան ճանաչումը քաղաքական առեւտուր է, իսկ Հայաստանի մէջ բնակող հայ սերունդներուն պէտք է յանձնել ապահով երկիր մը, առ այդ, իշխանութեան թիւ մէկ հարցը այդ մէկը պէտք է ըլլայ:
«Պատմական արդարութիւնը պէտք է համապատասխանի իրականութեանը, իլիւզիաներով (պատրանքներով), խնդրեմ, կարող էք ապրել: Պէտք է անել այն ինչի հնարաւորութիւնը կայ ու ամէն ժամ մեծացնէք հնարաւորութիւնը, որ կարողանանք լինել աւելի լուրջ ու մրցունակ երկիր: Պատմութիւնը պահէք, բայց նոր ժամանակներում մրցունակ լինելու համար նոր մարտահրաւէրներ կան», ըսաւ ան՝ սակայն աւելցնելով, որ ոչ ոք կը հրաժարի Ցեղասպանութենէն:
«Նախ ցեղասպանութիւնը, որն իրագործուել է, աշխարհի ամենախայտառակ բանն է, որ մեր նման ժողովրդին կարողացել են այդ աստիճան կոտորել: Այդտեղ մեր մեղքն էլ կայ, որ չենք կարողացել կազմակերպուել եւ մեզ պահել: Եւ դա մեզ պէտք է դաս լինի ոչ թէ դաս լինի, որ մենք լացենք, այլ դաս լինի, որ մենք ուժեղանանք, որ ապագայում մեր սերունդները ոչ մի անգամ նման իրավիճակում չյայտնուեն: Ինձ պէտք չի, թէ ով ինչ կը ճանաչի, ինձ պէտք է, որ ես ուժեղ լինեմ: Այս ճանաչելը քաղաքական առեւտուր է: Մեզ պէտք է հզօր պետութիւն: Երբ ինքը ունենում է քաղաքական խնդիր, այդ դէպքում է ճանաչում», յայտնեց Սուքիասեան: