ԿԱՐԻՆԷ ՏԷՐ ԳԷՈՐԳԵԱՆ
Հայոց Ցեղասպանութեան հարիւրամեակը նշող միջոցառումների շարքում իւրայատուկ երեւոյթ էր համաշխարհային ընթերցումի օրը, որ նշանակել էին Պերլինի համաշխարհային գրականութեան փառատօնը եւ Լեփսիւսհաուս Փոցդամը. օրն էր 2015 թուի Ապրիլի 21ը:
Աշխարհի բոլոր կողմերում, այդ նոյն օրը, պիտի կարդային ռումինահայ գրող Վարուժան Ոսկանեանի «Շշուկների Մատեանը» վէպի 7րդ եւ 8րդ գլուխները. դա ոգեկոչելու էր Եղեռնի զոհերի յիշատակը եւ պիտի հնչէր իբրեւ զօրակցութեան կոչ՝ մեր Ցեղասպանութեան համաշխարհային ճանաչման պահանջին:
Ընթերցման որոշուած հատուածներում պատկերւում են մեր դէմ գործադրուած Եղեռնի սարսափազդու ոճրագործութինները, որոնք դուրս են մարդկային ուղեղի պատկերացումներից:
Մամուլում արդէն տրուած էին ընդհանուր մանրամասնութիւնները. բնագիրը թարգմանուել էր 17 լեզուների, 71 երկրների 300ից աւելի մտաւորականներ պատրաստակամ էին մասնակցելու այսօրինակ ընթերցմանը:
Ըստ մեր տեղեկութիւնների՝ Լոս Անջելեսի շրջանում «Լարք» երաժշտական ընկերակցութիւնն էր իր վրայ վերցրել այդ գեղեցիկ պարտաւորութիւնը, որը նաեւ կատարեց՝ նոյնքան գեղեցիկ եւ պատշաճ: «Ապրիլ» գրախանութը եւս պիտի ունենար նոյն ընթերցումը՝ գրքի անգլերէն հրատարակութեամբ:
Չնայած որ ընկերակցութիւնը յաջորդ օրն իսկ ունէր հսկայական համերգ՝ Հայկական ռեքվիէմի առաջին ներկայացումը, սակայն ձեռնարկներն իրար չէին խանգարում, միակ անպատեհութեամբ, որ շատ անդամներ՝ տնօրէնի գլխաւորութեամբ գտնւում էին UCLA համալսարանում, այդ համերգի գլխաւոր փորձին: Այդուհանդերձ, համալիրի «Թր-փանճեան» սրահում հաւաքուել էին 100ից աւելի ունկնդիրներ։
Ստեղծուած էր Կազմակերպիչ յանձնախումբ 14 անդամներից բաղկացած կազմով, որոնք իր լրումին էին հասցրել սկսուած գործը:
Սրահը պատշաճեցուած էր օրուայ խորհրդին. պատերի սեւ պաստառների վրայ տեղադրուած էին մեր նահատակ գրողների եւ մշակոյթի գործիչների յատուկ այս առիթի համար պատրաստուած նկարները: Պատրաստուած էր խորան, որի առջեւ 12 մանուկներ յաջորդաբար իրենց մոմերը վառեցին: Կար նաեւ գեղարուեստական յայտագիր. թաւջութակով ելոյթներ ունեցաւ Օշին Մանուկեանը (դաշնամուրի նուագակցութեամբ Ս. Աթասունցի եւ Ա. Տիշիկրիքեանի):
Մեզ համար բաւական «տառապալից» է անուններ թուարկելը, սակայն այս անգամ մեծ գոհունակութեամբ պիտի նշենք մասնակից ուսանողների անունները, որոնք օրուայ երեւոյթն էին, հայութեան ապագայի նկատմամբ մեր որոշ յուսալքուողներին քաջալերելու եկած պարման-պարմանուհիները՝ Լիլիթ Մալումեան եւ Դալար Գէորգեան (Մարի Մանուկեան վարժարան), Արմէն Յովհաննիսեան եւ Նարեկ Պուլտուքեան (Ռոզ եւ Ալէք Փիլիպոս վարժարան), Արի Էքմէքճեան (Թ. եւ Վ. Մանուկեան վարժարան), Ալէն Տիշիքրիկեան (UCLA համալսարան), Օշին Մանուկեան (թաւջութակ «Լարք» երաժշտանոց եւ Colbern դպրոց):
Այս երիտասարդների ընթերցումները, բնական եւ անբռնազբօս, լինի դա ուսուցչի կողմից թելադրուած կամ ուղղակի հասկացողութեամբ, փոխարինում էին այս օրերին արտասանուած բոլոր խօսքերին, ելոյթներին, ճառերին. սրանք հայութեան հանդէպ կատարուած խոստումներ էին՝ մեսրոպեան լեզուով, մայրենին պահպանողի յանձնառութեամբ:
Թւում ենք նաեւ աւագ ընթերցողների անունները՝ Թագուհի Արզումանեան, Վարդի Դանիէլեան, Կարինէ Տէր Գէորգեան, Թամար Սէրայտարեան, Մակի Պապիկեան, Սեւան Տէր Պետրոսեան, Լիւսի Ղազարեան եւ Եւա Մանուկեան:
Միայն 10 տարի առաջ հիմնադրուած Պերլինի համաշխարհային փառատօնը շատ արագ շահել է համակիրների հսկայական բանակ: Նպատակ ունենալով խթանել գրականութեանը, այս կազմակերպութիւնը տարուայ մէջ 1-2 օր նուիրում է համաշխարհային ընթերցումների՝ ջատագովելով հալածուած գրողներին: Այն նաեւ մեծ դեր ունի Հայկական Հարցի լուսաբանումների մէջ:
Իսկ թէ ի՞նչ դեր ունեցաւ «Լարք» երաժշտական ընկերակցութիւնը՝ մասնակցելով Համաշխարհային ընթերցման այս օրուան, կը պատասխանեն մեր երիտասարդները իրենց ոսկեղնիկ մայրենիով՝ հայերէն լեզուով:
