ԱՄԷՆ ԻՆՉԻ ՆՈՐՆ Է ԼԱՒ՝ ԸՆԿԵՐՈՋ ՀԻՆԸ
ԱՆՈՒՇ ԱԼԵՔՍԱՆԵԱՆ ՀՈՎԵԱՆ
Ուրբաթ Նոյեմբեր 9ին, երեկոյեան ժամը 5ից սկսեալ «Ռոյեալ Փալաս» սրահում, Թեհրանի Հայ մշակութային «Արարատ» կազմակերպութեան վեթերանները, եռուզեռի մէջ էին: Ընկերական ու միութենական անսակարկ նուիրումով, պատրաստւում էին նշելու իրենց 25ամեակը:
25 տարի շարունակ իւրաքանչիւր ամսուայ առաջին Չորեքշաբթին, Թեհրանի Հայ մշակութային «Արարատ» կազմակերպութեան հին արարատցիները՝ վեթերանները, հանդիպում են ընթրիքի սեղանի շուրջ եւ ընկերական ջերմ մթնոլորտում վերանորոգում ու ամրապնդում են ընկերութիւնը: Ընկերութիւն՝ որ գալիս էր մանկութեան ու պատանեկան շրջանից. ընկերութիւն, որ ձեւաւորուել էր սկաուտական մարզական, արուէստի ու գրականութեան եւ հայրենասիրական ոգով՝ միշտ դէպի լաւը ձգտելով ու միշտ դէպի հայրենիքի ու հայապահպանութեան վեհ գաղափարով առաջնորդուելով: Իսկ տարին մէկ անգամ, կազմակերպում են ուրախ երեկոյ կանանց մասնակցութեամբ։ Այդ առիթով հրաւիրւում են «Արարատ»ի կին վեթերանները եւ միացեալ ուժերով կազմակերպում են բովանդակալից ու իւրահատուկ ուրախ երեկոներ:
Տպաւորիչ էր բեմը։ Բեմի կենտրոնում զետեղուած էր Թեհրանի «Արարատ» Հայ մշակութային կազմակերպութեան Գերբը՝ որ այնքան բծախնդրութեամբ եւ գոյների խօսուն երանգներով պատրաստել էր խումբի պատասխանատու՝ Ամուր Մուրադեանը: Սրահը լեփլեցուն էր, խանդաւարուած էին հին միութենականները, ջերմագին բարեւների ու ուրախ քրքիջների ոլորտներով վերապրում էին անցեալի յուշերը եւ բեղումնաւոր գործունէութիւնը… Ահա ժամը 8ին, լոյսերի կենտրոնացումով ցոլարձակուեց Գերբը, եւ հնչեց հիմնը՝ «Մշակոյթի Վեհը Լույսէ Տաճարից» երգը. ներկաները, մութի մէջ հայացքները յառած փայլող՝ Թեհրանի Հայ մշակութային «Արարատ» կազմակերպութիւնը խորհրդանշող բեմայարդակին, յոտընկայս երգեցին մանկութիւնում անգիր առած ու տասնամեակներ երգուած հիմներգը. բոլորս վերացել ու մանկացել էինք…
Լուսաւորուեց սրահը. յանձնախմբի անունից բացման խօսքով հանդէս եկաւ Լիլիթ Բաղդասարեանը։ Նա, ներկայացնելով Արարատի վեթերաների հանդիպումների եւ գործունէութեան ընթացքը՝ նշեց, որ 25 տարուայ ընթացքին տեղի է ունեցել 275 հանդիպում՝ ուրախ ու յաճելի ժամանցով: Միեւնոյն ընթացքում, ուրախ երեկոյի խանդավառ պարերի ու խօսքերին զուգընթաց բեմի ճակատում ցուցադրւում էր 25 տարուայ ընթացքում «Արարատ»ի վեթերանների ելոյթների եւ գործունէութեան տեսերիզը. հետաքրքրական էր։ Ապա մէկ առ մէկ բեմ հրաւիրեցին յանձնախմբի անդամներ՝ Ժասիկ Ջարահեանը, Նելլի Խաչատրեանը, Ռիմա Նիկողոսեանը, Ամուր Մուրադեանը, Ռոռօ Մարտիրոսեանը, Վարուժ Ովաննէսեանը, Էդիկ Գէորգեանը, Սեռժիկ Շալչեանը, Ալբերթ Խալաֆեանը (բացակայ), Վահիկ Յակովբեանը եւ յանձնախումբի պատասխանատու Նինուշ Սաւադեանը: Երախտագիտական ջերմ զգացումներով, յանձնախմբի կանանց կողմից Նինուշ Սաւադեանը՝ տղամարդկանց կրցքին փաքցրեց օրուայ խորհուրդը դրսեւորող՝ վեթերանների 25ամեակի ժապաւեններով զարդարուած մեդալեոնը, իսկ Յանձնախմբի տղամադիկ՝ Ամուր Մուրադեանի ձեռամբ կանանց նուիրեցին կարմիր ծաղկեփունջեր:
Երեկոն խանդավառում էր Ալբրիկի նուագախումբը։ Նա հին ու նոր երգերի կատարումով տաքուկ մթնոլոտ էր յորդում հադիսասրահում։ Բեմ հրաւիրուեց «Արարատ»ի երգչախումբի սոլիստ Լեւիկ Խմչեանը։ Նա իր հնչեղ ձայնով, կատարողական արուեստի փայլուն մեկնաբանութեամբ, հանդէս եկաւ գուսանական երգով, որից յետոյ, Հերմինէ Ամիրեանը, իր թաւշային ձայնով եւ ըմբռնումներով ելոյթ ունեցաւ Սայաթ Նովայի երգով: Յիշուեց նաեւ Շարլ Ազնաւուրը։ Վահան Լարքսը կատարեց Շարլ Ազնաւուրի 3 սիրուած երգերը՝ հայերէնի թարգմանութեամբ: Ապա «Տարեդարձդ շնորհաւոր» երաժշտութեան ներքոյ տեղի ունեցաւ կարկանդակի մոմավառութիւն եւ կարկանդակը կտրեց խումբի ամենակրտսեր անդամ՝ Սերժիկ Շալչեանը:
Իբրեւ ամենագործունեայ անդամներ՝ ապակեայ գնահատականներ տրուեց Սերժիկ Շալչեանին եւ Էդիկ Գէորգեանին: Մտերմիկ ու հարազատ ելոյթով վեթերան ընկերները, բարձր գնահատելով իրենց նուիրեալ, համեստ եւ ամէն ինչ համադրող պատասխանատու Ամուր Մուրադեանին՝ եռագոյնով զարդարուած յուշատախտակ նուիրեցին նրան:
Իմաստալից եւ կազմակերպուած միջոցառում էր։ Ամէն մի ելոյթ ունէր իւրայատուկ նշանակութիւն։ Հին ընկերների 25 տարուայ հանդիպումները բիւրեղացել էր եւ ամրապնդուել, որ այն դրսեւորուեց միջոցառման ոլորտներով: Թեհրանի Հայ մշակութային «Արարատ» կազմակերպութեան Գերբը եւ նպատակասլաց գաղափարախօսութիւնը պահպանւում ու շարունակում է ապրել ամէնուրեք։
Վարձքներդ կատար սիրելի վեթերան արարատականներ: