ՕՆՆԻԿ ՀԱՅՐԱՊԵՏԵԱՆ

2009թւականի Յուլիսի 15ին, հայ ժողովրդի բազմաթիւ կորուստների վրայ աւելացաւ մի նոր կորուստ, որը մեծապէս վշտացրեց բոլորին։ Անկասկած, դառնաղէտ պատահար էր Թեհրան-Երեւան չուերթի ահաւոր վթարը, որը պատահեց Թեհրանի մօտակայքում՝ Խազուին քաղաքի տարածքում։ Բոլոր 168 ուղեւորները մի քանի րոպէի ընթացքում անմեղ զոհերը դարձան մի անակնկալ դէպքի եւ անգութ ճակատագրի մի խաղի։
Այս թուից 47ը հայեր էին՝ գիտութեան ու մշակոյթի բնագաւառի մարդիկ, կրթական ու ազգային-քաղաքական եւ հանրային գործիչներ, գործարար մարդիկ եւ ուրիշներ։ Իրանի եւ Հայաստանի այս քաղաքացիները մեծ յոյսերով ու երազանքներով գնում էին իրենց հայրենիքի, հարազատների եւ ընկերների այցելութեանը։ Գնում էին հոգեկան սնունդ ստանալու հայրենիքից, միեւնոյն ժամանակ շէնացնելու հայրենիքը…
Տնօրինութեամբ արեւմտեան թեմի առաջնորդ Մուշեղ արք. Մարտիրոսեանի, նախաձեռնութեամբ ու կազմակերպութեամբ Լոս Անջելէսի Իրանահայ միութեան, «Նոր æուղայի բարեկամներ» յանձնախմբի, Դաւթեան եւ Մարիամեան Կրթական Հաստատութեան, «æան Թաւրիզ» միութեան, ՀՄԸՄ Գլենդէլի «Արարատ» եւ Բրբանքի «Սիփան» մասնաճիւղերի, Ուրմիոյ հայրենակցական միութեան, «Բերիա» մշակութային կենտրոնի, Հայ-ամերիկեան տարեցների միութեան եւ համադրութեամբ ՀՅԴ Արեւմտեան Ամերիկայի ԿԿի հանրային կապի յանձնախմբի՝ 2010 թուականի Յուլիսի 18ին Գլենդէլի Սբ. Աստուածածին եկեղեցում, յաւարտ Սբ. պատարագի, հոգեհանգստեան պաշտօն կատարուեց յիշեալ զոհերի հոգու խաղաղութեան համար, ապա ներքեւի Արմենակ Տէր Պետրոսեան սրահում գործադրուեց յաւուր պատշաճի յայտագիր՝ ի յիշատակ եւ յարգանք բոլոր զոհերի։
Ծրագրի սկզբում «Արարատ» մասնաճիւղի սկա-ուտական խումբը կատարեց դրօշների արարողութիւնը։ Ապա, յանուն հանրային կապի յանձնախմբի, բացման խօսքն ասաց Սարօ Նազարեանը։ Այնուհետեւ յայտագիրը ընթացաւ հետեւեալ կարգով.
Լիդուշ Յարութիւնեանը «æան Թաւրիզ» միութեան անունից ցաւակցական խօսք ասաց։ Մարինէ Աբրահամեան-Աբդաշոն կատարեց եկեղեցական երկու շարական։
Վահիկ Ծատուրեանը կազմակերպող Բոլոր միութիւնների անունից վշտակցութեան ու սփոփանքի խօսք ասաց։ Նա նշեց, թէ սոյն անակնկալ կորուստը համայն հայութեան կորուստն է։ Լիանա Մարտիրոսեան-Բաղդասարեանը քանոնով նուագեց հոգեւոր-եկեղեցական երաժշտութիւն։ Մարիա Ասատրեան-Մկրտչեանը ասմունքեց օրուան պատշաճ մի քերթուած։ Տաթեւիկ Քէօսայեանը դաշնամուրով նուագեց ժողովրդական երաժշտութիւն։
Միւռոն ծ. վրդ. Ազնիկեանը, յանուն Մուշեղ արք. Մարտիրոսեանի, վշտակցելով բոլոր սգակիրներին ու ներկաներին, սուրբ հոգով մխիթարուելու եւ ծանր վիշտը տոկալու ուժ ու կորով ցանկացաւ։
Զարեհ Մարգարեանը Սբ. Աստուածածին Եկեղեցւոյ հոգաբարձութեան անունից խօսելով զոհերին համայն հայութեան կորուստը համարեց եւ խորին ցաւակցութիւն յայտնեց բոլորին։
Յայտագիրն աւարտուեց «Կիլիկիա» երգի յոտնկայս կատարմամբ՝ մեներգութեամբ Հրայր Եղիայեանի եւ մասնակցութեամբ ներկաների։
Դահլիճում խնամքով ցուցադրուել էին զոհերի նկարները, որոնք դիտողի մէջ յատուկ յուզմունք եւ ափսոսանք էին առաջացնում։
Աւելի քան 500 ներկաներ յուզումնալից պահեր ապրեցին իրենց հարազատների, բարեկամների, ընկերների ու ծանօթների տխուր ու դառնաղէտ մահուան պատճառով։