ԿԱՐԻՆԷ ՏԷՐ ԳԷՈՐԳԵԱՆ

«Ասպարէզ» օրաթերթը պարբերական յատուկ յաւելուածովներով հնարաւորութիւն ընծայեց Լոս-Անջելէսի հայութեանը ծանօթանալու տեղի բժշկական բնագաւառի մասնագէտներին:
Ամերիկեան գաղութը տարբերւում է միւս գաղութներից. այն համատեղում է գրեթէ բոլոր տեսակի սփիւռքահայերին, առաւել՝ հայաստանցի հայերին՝ բնիկ կամ՝ հայրենադարձ: Այս բոլորով հանդերձ՝ ունի հիմնական ընդհանրութիւն. հայութիւնն այստեղ եւս բաժանւում է կուսակցութիւնների, յարանուանութիւնների, եկեղեցիների, հայրենակցական միութիւնների:
«Ասպարէզ»ը՝ իր գաղափարական պատկանելիութեամբ հանդերձ, գալիս է նորացնելու օրենքները, թերթը ընդունելի է դարձնում տարբեր շրջանակներին՝ ներգրաւելով նրանց իր էջերում: Խմբագիր Աբօ Պողիկեանն ասում է. «Թերթը իր մէջ կրնայ համախմբել ամբողջ գաղութը, իր բոլոր կարելիութիւններով: Համախմբելու այս աշխատանքը պէտք է ամբողջանայ» («Օրակարգ», Մայիս, 2009, թիւ 43, էջ 3): Ո՞վ է շահողը. ո՞վ է տուժողը. այս կողմը. թէ՝ այն կողմը, առանց բացատրութիւն տալու թերթն անցնում է իր ճամփան եւ տարածւում է հայութեան մէջ: Իւրատեսակ բաժիններն ու էջերն ունեն իրենց դերը, որոնցից մէկն է բժշկական յաւելուածը: Այստեղ եւս չկան սահմաններ՝ ներկայացնելու հայ մասնագէտին, որն աշխատում է հայութեան որեւէ հատուածի հետ: Ուրեմն՝ մեզ հետ է մանկաբոյժ Կիրակոս Մինասեանը (Diplomate American Board of Pediatrics):
Անհատն ընտրելիս գրողն ունենում է զանազան ազդակներ. մեզ համար բժիշկ Մինասեանին ներկայացնելը գալիս էր համատեղ մշակութային աշխատանք անցկացնելուց (ՀԲԸ Միութեան 100ամեակի մշակութային յանձնախումբ). սա ազգային բաժինն է, իսկ մասնագիտական առումով՝ անձնապէս ստացել ենք այն հոգատար եւ անշահախնդիր վերաբերմունքը, որ վայել է Հիպոկրատի երդումը տուած բժիշկներին:
Բժիշկ Կիրակոս Մինասեանը ծնուել է Հալէպում: Յաճախել է Կիլիկեան վարժարան: Փոքր հասակում փոխադրուել է Պէյրութ, ուր յաջորդաբար յաճախել եւ աւարտել է ՀԲԸ Միւթեան Երուանդ Տեմիրճեան նախակրթարանն ու Յովակիմեան-Մանուկեան տղաների երկրորդական վարժարանը: Նախաբժշկական (Premed) ուսումը ստացել է Պէյրութի AUB Ամերիկեան համալսարանում, որին առընթեր՝ հետեւել է Երուանդ Հիւսիսեան հայագիտական հիմնարկի դասընթացքներին եւ պաշտօնավարել՝ Յովակիմեան- Մանուկեան վարժարանում: 1980 թուին աւարտում է Երեւանի բժշկական համալսարանի բուժական բաժինը: 1980-82թ.թ. բժշկական ասպարէզը առաջնորդում է նրան Պէյրութի Թրատ (Trad) հիւանդանոց, Լիպիական անապատ, ապա՝ լեռնալիբանանի Շուֆի շրջան:
1982 թուականին փոխադրվում է Լոս Անճելըս: Պաշտօնավարում է Ազգային Ֆերահեան վարժարանում: Ապա՝ Քալիֆորնիայի Loma Linda համալսարանի White Memorial հիւանդանոցում մասնագիտանում է որպէս մանկաբոյժ:
1988ից անդամ է Ամերիկեան Մանկաբուժական Ակադեմիային: Ունի անձնական երկու գրասենեակներ Թարզանայում եւ Հոլիվուտում:
Ազգային կեանք- Եղել է ՀԲԸՄի Մանուկեան-Տեմիրճեան վարժարանի հոգաբարձական մարմնի անդամ (1989-1991թ.թ.): Վարել է քալիֆորնիահայ բժշկական միութեան ատենադպրի պաշտօնը (1988-1990թ.թ.):
1990 թուականներին պատասխանատու պաշտօններ է ունեցել Ռամկավար ազատական կուսակցութեան Արեւմտեան շրջանային վարչութեան մէջ: Իր մասնակցութիւնն է բերել «Հայ Բուժ» բժշկական ամսագրի խմբագրական կազմում: Վարել է Թէքէեան մշակութային միութեան հովիտի ատենապետի եւ՝ Արեւմտեան Ամերիկայի փոխատենապետի պաշտօնները (2001-2003թ.թ.): 2006 թուին՝ ՀԲԸ Միութեան հարիւրամեակին ստանձնել է հարաւային Քալիֆորնիայի մասնաճիւղի մշակութային միութեան ատենապետի պաշտօնը: Միեւնոյն միութեան Ասպետների համախմբում շարժման (2002թ.) հիմնադիր անդամներից է, որի վարչութեան կազմում է մինչեւ այսօր:
Այս փաստագրական տուեալներն ունենալուց առաջ բժիշկ Մինասեանի համար պատրաստել էինք հարցեր, որոնց պատասխաններն ստանալու համար այցելեցինք Հոլիվուտի իր դարմանատունը:
ԿԱՐԻՆԷ ՏԷՐ ԳԷՈՐԳԵԱՆ.- Ինչպէ՞ս ընտրեցիք մանկաբոյժի Ձեր մասնագիտութիւնը:
ԲԺ. ԿԻՐԱԿՈՍ ՄԻՆԱՍԵԱՆ.- Հիմնականին մէջ բժշկական մարզէն ներս կ՛ուզէի Primary Care տուող դառնալ: Նախասիրած եմ հիւանդին հետ ուղղակի կապ ունեցող մասնագիտութիւն, եւ ելլելով իմ նկարագիրէս ընտրեցի մանկաբուժութիւնը, որ հոգեհարազատ էր, եւ հնարաւորութիւն տուաւ ինծի հետեւիլ նորածին մանուկներու առողջութեան՝ մինչեւ անոնց չափահաս դառնալը:
ԿԱՐԻՆԷ ՏԷՐ ԳԷՈՐԳԵԱՆ.- Հայաստանում ստացած բժշկական կրթութիւնը ինչպէ՞ս յարմարուեց Ամերիկայում: Սփիւռքում թերահաւատութիւն կայ հայրենական ուսման նկատմամբ:
ԲԺ. ԿԻՐԱԿՈՍ ՄԻՆԱՍԵԱՆ.- Կը խորհիմ, թէ անհատը իր դերն ունի ասոր մէջ: Այն անձինք, որոնք լուրջի առին իրենց ուսանողի դրութիւնը հայրենիքի մէջ, կրցան յաջողիլ: Եթէ առաքելութեամբ մը գացած ես, պէտք է արդարացնես քու վրայ դրուած յոյսերը: Իսկ մեզի տրուած գիտելիքները ոչ մէկ երկրի ուսումնական ծրագիրներու մակարդակին կը զիջէին: Երեւանի բժշկական համալսարանէն վկայեալ ոեւէ բժիշկ պատճառ մը չունի չյաջողելու:
ԿԱՐԻՆԷ ՏԷՐ ԳԷՈՐԳԵԱՆ.- Ինչպէ՞ս է Ձեզ մօտ առաջացել եւ զարգացել հայ համայնքի ազգային կեանքին ծառայելու ցանկութիւնը:
ԲԺ. ԿԻՐԱԿՈՍ ՄԻՆԱՍԵԱՆ.- ՀԲԸ Միութեան բովէն անցած աշակերտ մը կը թրծուի ծառայելու ոգիով՝ ծառայելու ազգին, հայութեան, հայրենիքին եւ հայ մշակոյթին: Երախտապարտ եմ ՀԲԸ Միութեանը, որ սատար հանդիսացած է ինծի ուսումնառութեան տարիներուս: Կը հաւատամ անոր տեսլականին ու առաքելութեան: Ծառայելով ՀԲԸՄին. ծառայած կ՛ըլլամ հայութեան:
ԿԱՐԻՆԷ ՏԷՐ ԳԷՈՐԳԵԱՆ.- Ազգային կեանքում ձեր ունեցած փորձառութեամբ եւ մշակութային միութեան ատենապետի պաշտօն ստանձնած լինելու հանգամանքով ի՞նչպէս կը գտնեք տարբեր միութիւնների մշակութային համագործակցութիւնը:
ԲԺ. ԿԻՐԱԿՈՍ ՄԻՆԱՍԵԱՆ.- Կրնամ ըսել ըրած ենք համատեղ աշխատանքներ: 2001ին՝ Հայաստանի քրիստոնէացման 1700ամեակին, Հովիտի Թէքէեան Մշակութային Միութիւնը կազմակերպեց հանդիսութիւն՝ հայրենի արուեստագէտներու կատարողութեամբ: 2006ին, ՀԲԸՄի 100ամեակի ծիրէն ներս ներգրաւած ենք Համազգայինի երգչախումբը, որ անկախ սիրայօժար իր մասնակցութենէն, ջերմօրէն գնահատեց մեր հրաւէրը: Միջմիութենական աշխատանքներու փորձեր եղած են եւ կը շարունակուին մինչեւ օրս: Կը մնայ ունենալ առողջ մօտեցում հարցի նկատմամբ:
ԿԱՐԻՆԷ ՏԷՐ ԳԷՈՐԳԵԱՆ.- Գիտենք, որ ստանում եք «Ասպարէզ»: Ձեր կարծիքը օրաթերթի եւ հայ մամուլի մասին՝ ընդհանրապէս:
ԲԺ. ԿԻՐԱԿՈՍ ՄԻՆԱՍԵԱՆ.- Դրական քայլ մըն է «Ասպարէզ»ի գաղութային համախմբումը: Օրաթերթի հանգամանքն ինքնին թերթին կու տայ կշիռ՝ օրը օրին լուրերը քաղելու իմաստով: Կը կարդամ բոլոր հայկական թերթերը, մանաւանդ միեւնոյն նիւթի տարբեր մեկնաբանութիւնները, որով կը կազմաւորուին իմ անձնական տեսակէտներս այդ հարցին շուրջ: Թէեւ Internet-ի դարուն, մեր սերունդի՝ միջին տարիքին համար մամուլին հետեւիլը անփոխարինելի է ու մաս կը կազմէ մեր առօրեային, ոչ միայն յաւելեալ աշխատանք մը չէ այդ, այլ՝ հանապազօրեայ անհրաժեշտութիւն մը:
ԿԱՐԻՆԷ ՏԷՐ ԳԷՈՐԳԵԱՆ.- Կ՛ուզէի՞ք բժշկական ծառայութիւնը հայկական որեւէ նոր կարգավիճակ կամ ծրագիր ունենար Ամերիկայում:
ԲԺ. ԿԻՐԱԿՈՍ ՄԻՆԱՍԵԱՆ.- Պիտի ուզէի որ հայկական հիւանդանոցով մը օժտուէր գաղութը: 15 տարիներ առաջ Hollywood-Presbiterian հիւանդանոցը կրնար դառնալ հայկական: Այդ ժամանակ հայութեան սիրտն էր Հոլիվուտը, ուր եւ մենք կեդրոնացած էինք: Շատ աշխատանք տարուեցաւ այդ ուղղութեամբ, սակայն ծրագիրը չյաջողեցաւ: Այս նիւթը արժանի է լուրջ խորհրդածութեան:
ԿԱՐԻՆԷ ՏԷՐ ԳԷՈՐԳԵԱՆ.- Մի քանի խօսք ընտանեկան պարագաների մասին:
ԲԺ. ԿԻՐԱԿՈՍ ՄԻՆԱՍԵԱՆ.- Ամուսնացած եմ, ունիմ երկու դուստրեր, որոնք շրջանաւարտ են ՀԲԸՄի Մանուկեան-Տեմիրճեան վարժարանէն,: Այսօր անոնք կը գտնուին յետ բարձրագոյն կրթութեան ուսումնառութեան ընթացքին մեջ:
ԿԱՐԻՆԷ ՏԷՐ ԳԷՈՐԳԵԱՆ.- Եզրափակենք մեր հարցազրոյցը Ձեր ցանկութիւնների արտահայտութեամբ:
ԲԺ. ԿԻՐԱԿՈՍ ՄԻՆԱՍԵԱՆ.- Կ՛ուզէի մեր երկու եկեղեցիներու եթէ ոչ միացումը, գոնէ հակոտնեայ չըլլալը: Նաեւ կը ցանկայի, որ Հայկական Բարեգործական Ընդհանուր Միութիւնը, որպէս բարեսիրական կազմակերպութիւն, որ ծնունդէն ի վեր օժտուած է այդ կարողութեամբ, իր շուրջ համախմբէ հասարակական, մշակութային, առողջապահական եւ այլ կառոյցները, կարենայ հաստատել այդ կոչումը եւ միացնէ հայութեան մասնատուած զանգուածներու կատարած ազգանուէր աշխատանքները:
Շնորհակալութիւն ենք յայտնում բժիշկ Կիրակոս Մինասեանին իր արտայայտած կարծիքների համար, որոնք, յուսով ենք, կը ստեղծեն դրական տրամադրութիւն մեր ազգային կեանքում: