ՍԱՐՕ ՆԱԶԱՐԵԱՆ

Ամէն տարի, երբ տօնակատարութեամբ նշում ենք Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութեան օրը, փաստօրէն հաստատում ենք, որ մէկ տարի եւս աւելացաւ աւելի քան 120ամեայ այս կազմակերպութեան կեանքին, այն տարբերութեամբ միայն, որ անցնող երկար տարիները չեն կարողացել զառամեալ կամ անաշխատունակ դարձնել Դաշնակցութեանը: Իր երկարամեայ գոյութեան ընթացքում եղել են ժամանակներ, երբ հակառակորդ ուժեր փորձել են անէացնել Դաշնակցութեանը, նոյնիսկ թշնամաբար դագաղ պատրաստելով իբր թաղել են նրան, սակայն պատմութիւնը ցոյց է տուել, որ ժողովրդի հետ եւ ժողովրդի համար գոյամարտի մտած քաղաքական շարժումներն ու կուսակցութիւնները ո՛չ թէ կասեցւում, այլ աւելի են ամրակազմւում ու հզօրացնում իրենց շարքերը, որոնց մաս են կազմում պարզապէս տուեալ ժողովրդի հաւատաւոր զաւակները: Դաշնակցութիւնը ընթացել ու շարունակում է ընթանալ այդ ուղղութեամբ: Պատմութիւնը նաեւ ցոյց տուեց, որ անէացնել փորձած այդ ուժերը այսօր իրենք են անէացել, պարզ այն պատճառով, որ իրենց անհատական ու նեղ կուսակցական շահապաշտութիւնից ելնելով, չկարողացան, աւելի ճիշդ՝ չցանկացան լինել ժողովրդի հետ, ժողովրդի համար:
Ընկերային հաւասարութեան, ժողովրդավարութեան ու ազգային արժէքների ջատագով Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութիւնն իր բոլոր ուժերով պայքարեց եւ շարունակում է պայքարել հայ ազգի քաղաքական-տնտեսական, ընկերային-մշակութային շահերի պաշտպանութեան ի խնդիր: Իր պայքարը հունաւորելու եւ յառաջ տանելու համար կուսակցութիւնը չառաջնորդուեց ժողովրդին սոսկ կոչեր ու խօսքեր ուղղելով, այլ ընտրեց գործելու ուղին: Կուսակցութեան հիմնադիրներից՝ Քրիստափոր Միքայէլեանի բնորոշմամբ, խօսքից աւելի կարեւոր դարձան գործերը: Դաշնակցութիւնը եղաւ գործի կուսակցութիւն, եղաւ զոհաբերութեան, հայ ժողովրդի ճակատագրական, դժուարին օրերի կուսակցութիւն, ամէնուրէք վայելելով հայ զանգուածների վստահութիւնն ու զօրակցութիւնը: Պատահական չէ, որ կուսակցութեան հիմներգի բառերում յստակօրէն բնորոշուած է անելիքների նպատակաուղին:
Մշակ, բանուոր, ռենչպէր ախպէր,
Արի՛ք միանանք, յառաջ գնանք,
Աշխատանքի, դատի պաշտպան,
Դաշնակցութեան թեւ, թիկունք տանք:
Եթէ անցեալում նրա առջեւ ծառացած գերխնդիրները մեր ժողովրդի համեստ խաւի՝ մշակի, բանուորի ու ռենչպէր եղբօր ֆիզիկական գոյութիւնն ու անվտանգութիւնն ապահովելը, ցեղասպանութիւնից ճողոպրած հայ զանգուածներին տիրութիւն անելն ու սփիւռքի տարածքով մէկ մեր ժողովրդի վերակազմակերպելն էր, ապա այսօր նրա մաքառման դաշտը տարածւում է վերանկախացած հայրենիքի ու Արցախի առաւել ամրակայման, Հայաստանի պետականութեան հզօրացման, ժողովրդավարութեան եւ իրաւական պետութեան նուիրագործման, հայ ժողովրդի բարօրութեան ապահովման, հայրենիքի հայութեան ընկերային արդարութեան հաստատման եւ անշուշտ, հայ դատի հետապնդման, հայ ժողովրդի պահանջատիրութեան, հայութեան արդար իրաւունքների փոխհատուցման ուղղութեամբ, որի կենսագործման համար պայքարում են կուսակցութեան թէ՛ հայրենիքում եւ թէ՛ արտերկրում գործի լծուած կազմակերպութիւնները: Այդ հիմունքներով էլ մշակուած են կուսակցութեան ռազմավարութիւնն ու մարտավարութիւնը:
Ինչպէս աշխարհի քաղաքական գործունէութիւն ծաւալող բոլոր կազմակերպութիւնների, այնպէս էլ Դաշնակցութեան պարագային լինում են բացթողումներ, որոնց վերաքննման եւ ընդհանրապէս կատարուած աշխատանքների վերարժեւորման եւ ապագայի անելիքների ու նոր ծրագրերի մշակման համար ամէն տարի ձեռնարկուող Դաշնակցութեան օրուայ հրապարակային միջոցառումները առիթ են հանդիսանում, որ թէ՛ ներկուսակցականօրէն եւ թէ՛ հրապարակաւ հաշուետուութիւն կատարուի եւ վերագնահատուի անցած ուղին:
Այդ իսկ իմաստով, չափազանց կարեւոր եմ համարում Դաշնակցութեան օրուայ միջոցառումները, որոնք ձեռնարկւում են վերանկախացած հայրենքում եւ սփիւռքի հայկական գաղթօջախներում:
Մեր ժողովուրդը միշտ էլ խուռներամ շարքերով մասնակցել եւ շարունակում է մասնակցել Դաշնակցութեան օրուայ տօնակատարութեանը, վերահաստատելու եւ վերահաւաստիացնելու համար, որ հաւատում է իր ծոցից ելած 122ամեայ ծերունազարդ բայց մշտնջենապէս երիտասարդ այդ կազմակերութեան արդարամտութեանը եւ որ իր ապագան ցանկանում է կապել ազատ, անկախ եւ միացեալ Հայաստանի տեսլականով գոյապայքարող Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութեան հետ: