
ԵՐԵՒԱՆ, «Փանորամա».- «Մենք, ինչպէս եղել է նախկինում, այսօր էլ թերագնահատում ենք մեր թշնամու կարողութիւնները: Ադրբեջանը շատ նուրբ քաղաքականութիւն է վարում», «Փանորամա»ի հետ ունեցած զրոյցին ընթացքին յայտնեց Արցախի Տիգրանակերտի պեղումները կատարած արշաւախումբի ղեկավար, Երեւանի պետական համալսարանի մշակութաբանութեան ամպիոնի վարիչ, պատմական գիտութիւններու դոկտոր, փրոֆեսէօր Համլետ Պետրոսեան:
Ան նշեց, որ 2020ի պատերազմին եւ անկէ անմիջապէս ետք համացանցը լեցուն էր Ատրպէյճանի կողմէ հայկական յուշարձաններու ծաղրի, աւերման, ոչնչացման նիւթերով եւ լուսանկարներով, հիմա, կարծէք թէ, ներքին կարգով որոշած են նման բաներ չհրապարակել, կարծէք թէ, գոնէ այս փուլին այդ ժառանգութեան վերանուանմամբ, պատմական իրողութիւններու փոփոխութեամբ զբաղած են:
«Նման իրավիճակում, երբ Արցախի ժառանգութեան հարցը բաւականին ուշադրութեան կենտրոնում է նաեւ միջազգային կազմակերպութիւնների կողմից, ուրիշ տակտիկա (ռազմավարութիւն) է ընտրել Ադրբեջանը` ցոյց տալ, որ այդ ժառանգութիւնն ինքը պահպանում է եւ այդ ժառանգութիւնը հայկական չէ: Սա շատ յաջողութեամբ իրագործում է», ըսաւ հնագէտը:
Հ. Պետրոսեան յայտնեց, որ կը փորձէ հասկնալ, թէ ինչո՛ւ ատրպէյճանցիները այդքան աշխոյժ էին, իսկ հիմա նման նիւթերը գրեթէ կը բացակային։ «Պէտք է հասկանալ, թէ թշնամին ինչ քաղաքականութիւն է վարում, այլ ոչ թէ մերկապարանոց անընդհատ ասել` իրենք միայն ոչնչացնում են: Ոչնչացնում են այն տեղերում, որոնք հնարաւոր է ոչ ոք չնկատի, իսկ յայտնի յուշարձաններում ուրիշ քաղաքականութիւն են վարում` դա հայկական չէ, հայկականութիւնը յետոյ է, հայերն իրենք են այդ ներդրումները կատարել, ինչ-որ վերականգնել են, սխալ են վերականգնել»:
Ըստ անոր՝ ամէնէն վառ օրինակը ուտիները պտըտցնելն է Արցախի զանազան մշակութային օճախներու մէջ: Ըստ Համլետ Պետրոսեանի՝ ուտիները բացարձակապէս որեւէ առնչութիւն չեն ունեցած Արցախի ժառանգութեան հետ:
«Անկախ նրանից, թէ Արցախի ժառանգութիւնն ինչպէս կը մեկնաբանուի, ուդիները բուն Արցախի ժառանգութեան հետ որեւէ առնչութիւն չեն ունեցել», ըսաւ Պետրոսեան:
Ան նշեց, որ Արցախը ունի շատ հարուստ մշակութային ժառանգութիւն, որուն պահպանութիւնը, պաշտպանութիւնը, հանրահռչակումը մասնագէտներու, պետական քաղաքականութեան պարտականութիւնն է: Սակայն ան իրատեսական չի նկատեր այսօրուան պայմաններուն մէջ Արցախի Հանրապետութեան մէջ զբօսաշրջութիւն զարգացնելը:
«Եթէ մենք այս վիճակում ենք, եթէ ամէն օր ինչ որ մի տեղ կրակում են, եթէ ամէն տեղ ճանապարհին մի դէպք է տեղի ունեմ, ի՞նչ է նշանակում զարգացնել զբօսաշրջութիւնը նման վտանգային միջավայրում: Զբօսաշրջիկը հայրենասիրական ջոկատ չէ: Նա գնում է հաճոյք ստանալու: Ո՞նց էք պատկերացնում, պէտք է գնայ, հաճոյք ստանա՞յ, երբ վտանգ է սպառնում իրեն: Սովորական քաղաքացիներն են դժուարանում գնալ», ըսաւ ան՝ ընդգծելով, որ պէտք է գնահատել իրական իրավիճակը:
Պետրոսեան ընդգծեց, որ եթէ կայ ազգային ներուժ, պետական քաղաքականութիւն, առաջին հերթին պէտք է ուղղուած ըլլայ ապահովութեան միջավայրի վերականգնման։ «Առանց անվտանգային միջավայրի վերականգնման, բոլոր կոչերը ձեւական են, ծայրայեղական են կամ էլ վնասակար են», դիտել տուաւ հնագէտը: