«Արցախի կառավարութիւնը պէտք է պահուի Հայաստանում», «Նիուզ»ի հետ զրոյցի մը ընթացքին յայտնեց Արցախի խորհրդարանի ՀՅԴ խմբակցութեան պատգամաւոր Վահրամ Բալայեան։
«Ապագայի համար դա պէտք է, որովհետեւ կարծում եմ՝ յանձնուելը սխալ է։ Ի վերջոյ ես կարծում եմ՝ միջազգային ատեանների, տարբեր գործընկերների հետ պէտք է տարուեն աշխատանքներ, որովհետեւ երկիրը բռնազաւթուել է, ժողովրդի նկատմամբ ցեղասպանական գործողութիւններ են կատարուել, եւ պէտք է լինի մի մարմին, որը կարողանայ այդ ամէնը ներկայացնել իրաւական հարթութեան մէջ եւ փորձել արցախահայութեան իրաւունքները պաշտպանել։ Դուք տեսնում էք ռազմաքաղաքական զարգացումները տարածաշրջանում ու յարակից շրջաններում, ամէն ինչ բաւականին արագ է ընթանում ու ամէն պահի կարող է նոր իրավիճակ ստեղծուել, մեզ համար կարող է շահեկան իրավիճակ ստեղծուել, եւ պէտք է այդ ամէնին ինչ-որ կերպ պատրաստ լինել։ Դա նաեւ թոյլ կը տայ արցախահայութեան հետ կապուած, մասնաւորապէս, ընկերային հարցերը լուծել, Հայաստանում համարկուելու, արցախահայութեան հաւաքականութիւնը պահելու համար», ընդգծեց Բալայեան։
Անդրադառնալով Արցախի նախագահ Սամուէլ Շահրամանեանի կողմէ Արցախի Հանրապետութեան գոյութեան դադրեցման մասին հրամանագիրը չեղարկելու մասին յայտարարութիւններուն՝ Բալայեան ըսաւ, որ հրամանագիրը իրաւական տեսանկիւնէն ուժ չունի: «Այդպիսի հրամանագիր լինել չի կարող։ Այն չունի իրաւական հենք։ Ի հարկէ հնարաւոր է Սահմանադրական դատարան դիմել՝ հրամանագրի սահմանադրականութեան հարցով։ Այդ հարցի շուրջ քննարկումները պէտք է երկար ու կշռադատուած լինեն», ըսաւ ան։
Անդրադառնալով այն դիտարկման, թէ Արցախի ընդդիմութիւնը ընտրած էր Շահրամանեանը եւ այդ պատճառով է, որ մինչեւ հիմա հրամանագիրը մերժելու ուղղութեամբ քայլեր չեն ձեռնարկեր՝ Բալայեան արձագանգեց՝ ըսելով. «Երբ Սամուէլ Շահրամանեանը նախագահ է ընտրուել, նա նաեւ նախընտրական մի փոքր ծրագիր էր ներկայացրել, որի հիմքում Արցախի անվտանգութիւնն ու ինքնորոշման իրաւունքի պաշտպանութիւնն էր։ Ձայն տուողներն ի՞նչ տրամաբանութեամբ կարող էին տրամադրուած լինել, որ այսպիսի բան լինէր, այսինքն՝ նպատակն այն է եղել, որ հնարաւորինս եղածը օգտագործել, շարունակել պահպանել Արցախի Հանրապետութիւնը։ Հրամանագիրը իմ քննարկման հարցը չէ, կարծում եմ՝ դա պէտք է ստորագրողները ներկայացնեն, թէ ի՛նչ պայմաններում է դա եղել, չնայած որոշակի ենթադրութիւններ կարելի է անել, չնայած, որ ակնյայտ էր ադրբեջանաթուրքական կողմից Արցախի վրայ ճնշումները։ Այդ ամէնին դիմակայելը բարդ էր, եւ աշխարհն էլ լուռ էր, երկիրն էլ 9 ամիս շրջափակման մէջ էր, ծանր կացութեան մէջ էր բոլոր առումներով, Ստեփանակերտից որտեղ նայում էիր ադրբեջանական դրօշ էր, պատճառները շատ են»։