
Այս օրերու քաոսին մէջ, Հայաստանեայց Առաքելական սուրբ եկեղեցւոյ կարեւորութեան եւ անոր դէմ յարձակումին մասին արտայայտուեցաւ ՀՅԴ Հայաստանի Գերագոյն մարմինի անդամ եւ Ազգային ժողովի «Հայաստան» խմբակցութեան պատգամաւոր Լիլիթ Գալստեան:
«Մեզանում ներազգային պառակտուածութեան, ատելութեան ու անհանդուրժողականութեան մակարդակը հասել է կործանարար (կատաստրոֆիկ) նշաձողի: Որպէս ժողովուրդ եւ հաւաքականութիւն` այն ուղիղ սպառնալիք է մեր միասնական քաղաքական, թէ անձնական ապագային: Հանրութեան մի մեծ մասը սոցիալական (ընկերային), բարոյական կամ քաղաքացիական պատասխանատուութիւն չի զգում թէ՛ սեփական, թէ՛ ազգի եւ թէ պետականութեան ապագայի նկատմամբ: Չի գիտակցում, որ չորանում է ճիւղը, որին նստած է, չի գիտակցում, որ մասնակից է իր ինքնութենական, կենսական տարածքի ոչնչացմանը:

Քաոսացում. սա իշխող քաղաքական խմբակի հիմնական զէնքն է, նրա առաջնորդի վարքաբանութեան արդիւնքը: Սրա հետ բախւում ենք ամէնօրեայ ռեժիմով (դրութեամբ): Այլ` խորը վերլուծութեան խնդիր է, թէ ինչ նախադրեալներ յանգեցրին այս տեսակի մոբիլիզացիային (զօրաշարժին): Վարկաբեկել եւ սպաննել ամէն հնարաւոր երեւոյթ, արժէք, որ կարող է միաւորել մեզ` ապագայ գոյութեան յոյս ներշնչել: Սա գիտակցաբար ուղղորդուող քաղաքականութիւն է: Ազգային հեղինակութիւնների` քաղաքական, հոգեւոր եւ պետական ինստիտուտների (հիմնարկութիւններու, կառոյցներու) ոչնչացումը կատարուել եւ կատարւում է մեթոդաբար: Սա համազօր է ազգի զարկերակի չկասեցուած արնահոսութեանը: Շատերը չեն հասկանում, պատկերացնում: Նոյնիսկ պարտուած պատերազմները կամ կորուստները կարելի է վերականգնել: Ազգի ինքնասպանութիւնը` ոչ: Մենք այդ ճանապարհին ենք, շատերը այդ ընթացքի անգէտ մասնակիցն են եւ դերակատարը: Հայաստանեայց Առաքելական սուրբ եկեղեցին այս քաոսի մէջ միակ կանգուն հեղինակութիւնն է, թէեւ թիրախաւորուած, բայց համոզիչ եւ կանգուն: Սեփական կործանուող վարկանիշի, քաղաքական կուրսի (ընթացքի) սնանկութեան ու համատարած ֆիասկոյի (ձախողութեան) ֆոնին (խորապատկերին) Հայաստանեայց Առաքելական սուրբ եկեղեցու վրայ յարձակուելու հրահանգ է տրուած: Ստի, չարութեան, պարտութեան, աղէտի եւ ուրացման հոմանիշ իշխանութիւնը չի հանդուրժում: Գրեթէ նոյն բառապաշարով ու նոյն թէզերով, բարոյականութեան եւ պատասխանատուութեան զրօ նշաձող ունեցող վարձկանների մի ոհմակ յարձակուել է մեր ողբերգական իրականութեան մէջ ամենաբարձր հեղինակութիւն ունեցող ազգային հենասեան` եկեղեցու վրայ: Չէք յաջողելու, ինչպէս դարերի շարանում չեն յաջողել այլազան ուրացողներ, արկածախնդիրներ ու հերձուածողներ: Բայց խնդիրը սոսկ եկեղեցունը չէ, խնդիրը մերն է, բոլորինը` ինչպէ՞ս կանգնեցնել ազգի արնահոսող զարկերակը, վերագտնել մեզ», գրած է Գալստեան: