

Ո՞վ կը մտածէր, որ փոքրիկ, պարուրաձեւ մի մանրէ կարող է այդքան մեծ ազդեցութիւն ունենալ մեր առողջութեան վրայ։ Եթէ երբեւէ ունեցել էք խոցի ցաւեր, մարսողական խնդիրներ կամ «քրօնիկ գաստրիտ», հնարաւոր է, որ մեղաւորը հէնց հելիկոբակտեր փիլորին է, աւելի յայտնի որպէս H-pylori։ Այս մանրէն շատերի համար մնում է աննկատ՝ տարիներով ապրելով ստամոքսում, առանց տեսանելի ախտանշանների։ Բայց երբեմն այն կարող է առաջացնել իրական խնդիրներ՝ սկսած ցաւերից մինչեւ քաղցկեղի վտանգ։
H. pylori-ն առաջին անգամ յայտնաբերուել է 1980ականներին, աւստրալացի գիտնականներ Բարի Մարշալի եւ Ռոբին Ուորենի կողմից։ Նրանք ապացուցեցին, որ այս մանրէն կարող է ոչ միայն գոյատեւել ստամոքսի թթուային միջավայրում, այլ նաեւ հանդիսանալ պեպտիկ (մարսական) խոցի եւ գաստրիտի պատճառ։ Այս յայտնագործութեան համար նրանք արժանացան Նոբէլեան մրցանակի:
Սա մի մանրէ է, որը ապրում է ստամոքսի լորձաթաղանթում։ Ի տարբերութիւն շատ բակտերիաների (մանրէ)՝ այն չի վախենում ստամոքսի թթուից։ Իր իւրայատուկ ֆերմենտների (բնախմոր) շնորհիւ (եուրէազա) այն կարողանում է չէզոքացնել թթուն իր շուրջը եւ ապրել այնտեղ՝ տարիներով։
Շատերի մօտ վարակը կարող է ընթանալ առանց ախտանշանների, որոշ մարդկանց մօտ այն կարող է առաջացնել պեպտիկ խոցեր, «քրոնիկ գաստրիտ», փքուածութիւն, ցաւեր կամ սրտխառնոց, նաեւ ստամոքսի քաղցկեղի պատճառ դառնալ:
Մանրէն յայտնաբերւում է մի քանի եղանակով` շնչառական թեստ (քննութիւն), աղիքային «անտիգեն» թեստ, արեան թեստ կամ էնդոսկոպիա՝ եթէ անհրաժեշտ է խոր ստուգում:
Դրանք արագ են եւ տալիս են յստակ պատասխան։
Բուժումը սովորաբար տեւում է 10-14 օր եւ ներառում է՝ երկու կամ աւելի հակաբիոտիկ եւ թթուազրկող դեղամիջոց (օրինակ՝ օմեպրազոլ)։
Եթէ հետեւում էք բժիշկի ցուցումներին եւ բուժումը անցկացնում ամբողջութեամբ, վարակը հնարաւոր է լիարժէք վերացնել։
Յիշէք` մաքրութիւնը եւ մաքուր ջուրը կարող են նուազեցնել վարակուելու վտանգը, իսկ վաղ ախտորոշումը կարող է կանխել լուրջ հետեւանքները։
Ուշադրութիւն դարձնելը երբեմն նշանակում է կանխել մեծ խնդիր։ Helicobacter pylori-ն լայն տարածում ունեցող, բայց վտանգաւոր բակտերիա է, որը կարող է լուրջ ազդեցութիւն ունենալ ստամոքսի առողջութեան վրայ։ Բարեբախտաբար, ժամանակակից բժշկութեան շնորհիւ այն հեշտութեամբ ախտորոշւում եւ բուժւում է։ Եթէ ունէք մշտական ստամոքսային խնդիրներ, լաւ կը լինի խօսել այդ մասին բժշկի հետ: