Թրքական լրատուամիջոցներու հետ ունեցած հարցազրոյցին ընթացքին, Հայաստանի արտաքին գործոց նախարար Արարատ Միրզոյեան անդրադարձաւ Հայաստան-Ատրպէյճան, Հայաստան-Թուրքիա յարաբերութիւններուն:
Անդրադառնալով Ատրպէյճանի կողմէ ներկայացուած պահանջին՝ Սահմանադրութեան փոփոխութեան, ան ըսաւ, որ ոչ միայն Սահմանադրութեան փոփոխութիւն պիտի ըլլայ, այլ նաեւ նոր Սահմանադրութիւն պիտի մշակուի. «Արդէն գործող յանձնաժողովը, որը զբաղւում է Սահմանադրական փոփոխութիւններով, քննարկում է իրաւական մեխանիզմները, եւ ինչպէս գիտեմ, յանձնաժողովի մանդատի ժամկէտը լրանում է 2026 թուականին», ըսաւ ան: Բայց եւ այնպէս նախարարը կառուցողական չնկատեց այս հարցը կապել Հայաստան-Ատրպէյճան յարաբերութիւններու կարգաւորման հետ. «Վերադառնալով իմ նախորդ մեկնաբանութիւններին՝ ուզում եմ ընդգծել, որ առկայ է երկու ճանապարհ: Առաջինը՝ սպասել, մինչեւ բոլոր հնարաւոր հարցերին պատասխաններ գտնուեն, եւ միայն դրանից յետոյ ձեռնարկել քայլեր: Երկրորդը՝ գործել հիմա՝ չսպասելով միանգամից բոլոր լուծումներին», ըսաւ Միրզոյեան, աւելցնելով, որ համաձայնագիրով կողմերը փոխադարձաբար կը ճանչնան միմեանց տարածքային ամբողջականութիւնը, առ այդ, եթէ ստորագրուի այդ պայմանագիրը, անիկա պիտի ուղարկուի վաւերացման, նաեւ՝ Սահմանադրական դատարան՝ եզրակացութեան եւ կարծիքի համար: «Եթէ մեր Սահմանադրական դատարանն արձանագրի, որ այդ կէտը, այդ ձեւակերպումը լիովին համապատասխանում է Սահմանադրութեանը՝ այսինքն, չի պարունակում որեւէ տարածքային յաւակնութիւն սահմաններից դուրս, ինչն ընդունելի է ադրբեջանական կողմի համար եւ միջազգային հանրութեան կողմից ճանաչուածն է, ապա դա նշանակում է, որ որեւէ խնդիր չկայ», ըսաւ արտաքին գործոց նախարարը՝ դիտել տալով, որ Հայաստան եւս մտահոգութիւն ունի Ատրպէյճանի Սահմանադրութեան վերաբերեալ: «Իրենց Սահմանադրութեան մէջ նրանք ունեն յղում իրենց Անկախութեան հռչակագրին: Այսպիսով, իրենց Անկախութեան հռչակագրում նրանք յայտարարում են, որ ներկայիս Ադրբեջանի Հանրապետութիւնն առաջին Ադրբեջանական (Դեմոկրատական) Հանրապետութեան իրաւայաջորդն է, ոչ թէ Խորհրդայինի: Եւ առաջին Ադրբեջանական Հանրապետութիւնը, որը գոյութիւն է ունեցել մինչեւ Խորհրդային Միութիւնը, յայտարարել է իր ինքնիշխանութիւնը շատ աւելի մեծ տարածքների նկատմամբ, քան այսօրուայ Ադրբեջանն է: Այն ներառում է այսօրուայ Հայաստանի ինքնիշխան տարածքների աւելի քան 60 տոկոսը: Այսպիսով, մենք տեսնում ենք, մենք ունենք մեր սեփական մտահոգութիւնները, բայց ինչո՞ւ այս հարցը շարունակաբար չենք բարձրացնում: Որովհետեւ մենք տեսնում ենք, ինչպէս նշեցի նախկինում՝ մեր Սահմանադրութեան դէպքում, լուծումը խաղաղութեան համաձայնագրի մէջ է: Մենք ստորագրում ենք այն եւ լուծում ենք խնդիրը: Վերջ»:
Լրագրողին խնդրանքով անդրադառնալով Եւրոպական Միութեան դիտորդական առաքելութեան հարցին՝ Միրզոյեան ըսաւ, որ առաքելութեան լիազօրութիւնը ուղղուած է Հայաստանի եւ Ատրպէյճանի միջեւ յարաբերութիւններու կարգաւորման գործընթացին աջակցելուն, ինչպէս նաեւ սահմանի երկայնքով կայունութեան ապահովման: «Եւ հէնց որ խաղաղութեան պայմանագիրը կնքուի եւ ուժի մէջ մտնի, նման առաքելութեան անհրաժեշտութիւն այլեւս չի լինի», ըսաւ ան՝ աւելցնելով սակայն, որ հարցը ոչ Սահմանադրութեան մէջ է, ոչ Մինսքի խումբին, ոչ ալ այլ տեղ։ «Խնդիրն այն է, որ երբեմն մենք ունենում ենք այն զգացումը, որ Ադրբեջանը պարզապէս չի ցանկանում խաղաղութիւն կառուցել Հայաստանի հետ: Թէ ինչ հաշուարկներից ելնելով՝ չեմ կարող ասել, բայց մենք իսկապէս մտահոգութիւն ունենք, որ նրանք չեն ցանկանում աւարտին հասցնել կարգաւորումը, չեն ցանկանում աւարտին հասցնել բանակցութիւնները եւ ստորագրել խաղաղութեան պայմանագիրը», յայտնեց Միրզոյեան՝ ընդգծելով, որ կարգաւորման գործընթացին մէջ կան նաեւ այլ ուղղութիւններ, Հայաստան ներկայացուցած է կառուցողական առաջարկներ, սակայն արձագանգ չէ ստացած, ուստի կայ այն տպաւորութիւնը, որ Ատրպէյճան ոչ միայն հետաքրքրուած չէ կարգաւորման գործընթացը աւարտին հասցնելու մէջ եւ իրականութեան մէջ պատրաստակամ չէ խաղաղութիւն կառուցելու: «Աւելին, մենք պարբերաբար ականատես ենք լինում լարուածութեան նոր դրսեւորումների ինչպէս Ադրբեջանի ղեկավարութեան հռետորաբանութեան մէջ, այնպէս էլ իրավիճակի իրական զարգացման առումով, ինչը, ցաւօք, կարող է յանգեցնել նաեւ գետնի վրայ էսկալացիայի (մագլցումի)», շեշտեց Միրզոյեան, որ լուսարձակի տակ առաւ Հայաստանի քաղաքացիներուն զգալի մասին այն կարծիքը, որ Ատրպէյճան ծրագիրներ ունի նոր յարձակումներ իրականացնելու Հայաստանի վրայ, վերահսկողութիւն հաստատելու անոր ինքնիշխան տարածքներու որոշ հատուածներուն վրայ եւ այլն:
Ըստ Միրզոյեանի՝ ասիկա նաեւ Հայաստան-Թուրքիա ընդհանուր երկխօսութեան մաս է: «Մենք կարողացել ենք համաձայնութեան գալ խաղաղութեան համաձայնագրի նախագծի տեքստի (բնագիրի) շուրջ, եւ այն լիովին պատրաստ է ստորագրման: Սա բաւականին մեծ ձեռքբերում է: Սա, ես կ՛ասէի, պատմական իրադարձութիւն է, աննախադէպ մի բան», յայտնեց Միրզոյեան՝ աւելցնելով, որ Ատրպէյճան պայմաններ կը դնէ:
Ան տեղեկացուց, որ խաղաղութեան պայմանագիրով կը նախատեսուի յառաջացնել երկկողմ գործիքակազմ մը՝ յանձնաժողով մը, որ պիտի հետեւի պայմանագիրի կատարման, ինչպէս նաեւ պիտի զբաղի բոլոր դժուարութիւններով եւ անհարթութիւններով։ «Հետեւաբար, ակնկալիքը, թէ խաղաղութեան պայմանագրի ստորագրումից առաջ պէտք է լուծուած լինեն բոլոր հնարաւոր հարցերը, մեր գնահատմամբ, ո՛չ արդարացի է, ո՛չ էլ իրատեսական: Մենք այսօր ունենք աջակցութիւն, բայց այս աշխարհում ոչինչ անվերջ չէ, եւ, իհարկէ, իրավիճակները կարող են փոխուել: Բայց միեւնոյն ժամանակ ակնյայտ է, որ եթէ կարգաւորման գործընթացում ունենանք արդիւնքներ, եթէ, օրինակ, խաղաղութեան պայմանագիր ստորագրենք, հաղորդակցութեան ենթակառուցուածքները բացուեն, մարդիկ սկսեն կամ վերականգնեն առեւտրային կապերը, սկսեն շփումներ, մարդասիրական խնդիրները սկսեն լուծուել եւ այլն, ապա դա կը յանգեցնի յարաբերութիւնների բնական, բարիդրացիական զարգացման: Այդ պարագայում հակամարտութեան դարաշրջան վերադարձն աւելի ու աւելի անհաւանական ու անիրական կը դառնայ», յայտարարեց Միրզոյեան:
Ան ընդգծեց, որ նոյնը կարելի է ըսել նաեւ Թուրքիոյ հետ յարաբերութիւններու կարգաւորման մասին: «Մենք արդէն մի քանի համատեղ քայլեր կատարել ենք: Եթէ բացենք սահմանը, սկսենք իրականացնել համատեղ էներգետիկ (ուժանիւթային) նախագծեր, եթէ ուղիղ առեւտրի ծաւալներն աւելանան, դա կը փոխի տրամադրութիւնը: Եւ ես հաւատում եմ՝ դա կը փոխի ոչ միայն հասարակութիւնների տրամադրութիւնը, այլեւ ողջ տարածաշրջանը: Մենք իսկապէս ունենք այս հնարաւորութեան պատուհանը», յայտնեց Միրզոյեան: