ԼԻԼԻԹ ԳԱԼՍՏԵԱՆ
Երէկ, երբ լրահոսում կարդացի-լսեցի, որ Սահմանադրական դատարանը «Կուտակային կենսաթոշակների մասին» ՀՀ օրէնքի վիճարկուող դրոյթները ՀՀ Սահմանադրութեանը հակասող եւ անվաւեր ճանաչեց, շատ-շատերի պէս անասելի էր նաեւ իմ ուրախութիւնը:
Ուրախութիւնից էլ անդին էր զգացումս, «ամէն ինչ կորած չէ» շտապեցի եզրակացնել, մեր իրականութեան մէջ, այնուամենայնիւ, կան ինստիտուտներ, որոնք կարող են պետականութեան եւ, յատկապէս, պետականութեան արժանապատուութեան գիտակցում ունենալ, պետականութեան համար ողնայարային գործառոյթներն իրականացնել՝ իշխանութեան ճիւղերի տարանջատման ու հակակշռելիութեան սկզբունք ապահովել, այնուամենայնիւ, մեր քաղաքական իրականութիւնից մինչեւ վերջ օտարուած չէ բարոյականութիւնը, այնուամենայնիւ, մարդն արժէք է ու նրա իրաւունքները, թէեւ դժուար, ծանր ու հիւծիչ պայքարի գնով, հնարաւոր է պաշտպանել, այնուամենայնիւ Հայաստանում կան պետական այրեր, որոնց համար մասնագիտական խիղճն ու ստորագրութեան գինը թանկ են ամէն տեսակի կարճաժամկէտ «հեղինակութիւնից», երկիրը կործանող կեղծ հաւատարմութեան գայթակղութիւնից: Մտածումներս ու ոգեւորութիւնս աւելի ամրապնդուեցին, երբ Սահմանադրական դատարանի նախագահ Գագիկ Յարութիւնեանը յայտարարեց, որ «Վերահաշուարկի են ենթակայ մինչ այդ կատարուած բոլոր վճարումները»: Անկեղծօրէն գնահատեցի նաեւ ՀՀԿ ներկայացուցչի արտայայտութիւնը, որը Սահմանադրականի բակում, լրագրողների ու հանրութեան առջեւ գունատ ու քրտնած դէմքով խոստովանեց, որ սխալուել են…
Հնարաւոր է, թեթեւացած շունչ քացեշի ես, ուրախանալով այն երիտասարդների համար, որոնք քաղաքացու, արդարութեան, արժանապատուութեան ու իրաւունքի պաշտպանութեան իրենց համոզումներում վճռական են, համոզուած ու շարունակելու են ապրել Հայաստանում՝ այս հողի վրայ տեսնելով իրենց վաղը:
Արդէն երեկոյեան մի շարք պետական պաշտօնեաների մեկնաբանութիւնները տրամադրութեան խմբագրում ու աննահանջութիւն էին արտացոլում, իսկ «Շանթ» հեռուստաընկերութեան եթերից Սահմանադրական դատարանի անդամ Ֆելիքս Թոխեանը յայտարարեց, որ «Կուտակային կենսաթոշակների» մասին օրէնքը ոչ միայն մինչեւ Սեպտեմբերի 30ը գործելու է, այլեւ քաղաքացիները պարտաւոր են շարունակել վճարել պարտադիր կենսաթոշակային վճարները:
«ՍԴն չի ասել, որ պարտադիր կուտակային համակարգը հակասահմանադրական է, չկայ այդպիսի բան: Մենք ասել ենք, որ ներկայացուած մոդելում կան հակասահմանադրական կէտեր, որոնք պէտք է կարգաւորուեն պատասխանատու մարմինների, այս դէպքում՝ կառավարութեան եւ Ազգային ժողովի կողմից», հէնց այսպէս էլ, առանց աչքերը թարթելու ասաց Ֆելիքս Թոխեանը, որն ընդամէնը մէկ օր առաջ ժողովրդի աչքի ու ականջի համար հաճոյ, «լաւ տղու» խիստ ժողովրդական «արա ախպեր»ով սեփականութեան անձեռնմխելիութեան սահմանադրականութիւնն էր բացատրում ՀՀ սոցիալական ապահովութեան նախարարին, ԿԲ փոխնախագահին ու ԱԺ ներկայացուցչին ու ձեռքի հետ էլ «փչացնում» նրանց ու նրանց ներկայացրած ինստիտուտները:
Շտապել էի-էինք. պարզուեց, որ հնարաւոր չէր, ու մեր ժամանակաւոր էյֆորեան (բարօրութեան զգացումը-Խմբ.) ընդամէնը հերթական բարոյական յաղթանակ էր, գոլորշի. Սահմանադրական դատարանը կառավարութեան ու Ազգային ժողովի հաշուին կարճընթաց PR արեց, վերջնախաղում առհասարակ վարկաբեկելով իրեն էլ, նրանց էլ… ուրիշ ոչինչ…
Իսկ մենք, ինչպէս յայտնի երգում է ասւում՝ «այնքան էինք սպասում հրաշքին, որ հաւատացինք դրախտին»:
Իսկ Հայաստանում ինչպէս Հայաստանում. այո, օրէնքը հակասահմանադրական է, բայց եւս 6 ամիս՝ մինչեւ Սեպտեմբեր կը գործի, երկրում կը շարունակուի կուտակայինի հակասահմանադրական երթը: Եւ արդեօք միայն կուտակայինի…