«ԱՊԱՌԱԺ»Ի ՀԱՐՑԱԶՐՈՅՑԸ ՄՇԱԿՈՅԹԻ, ԵՐԻՏԱՍԱՐԴՈՒԹԵԱՆ ՀԱՐՑԵՐԻ ԵՒ ԶԲՕՍԱՇՐՋՈՒԹԵԱՆ ՆՈՐԱՆՇԱՆԱԿ ՆԱԽԱՐԱՐ ՍԵՐԳԷՅ ՇԱՀՎԵՐԴԵԱՆԻ ՀԵՏ
Վարեց՝ ԼՈՒՍԻՆԷ ԹԵՒՈՍԵԱՆ
«Ապառաժ»ը զրուցեց մշակոյթի, երիտասարդութեան հարցերի եւ զբօսաշրջութեան նորանշանակ նախարար, «Ապառաժ»ի նախկին խմբագիր, դաշնակցական Սերգէյ Շահվերդեանի հետ:
ԼՈՒՍԻՆԷ ԹԵՒՈՍԵԱՆ.- Ձեզ մշակոյթի նախարարի պաշտօնում նշանակելը, շատերի կարծիքով, նախագահ Բակօ Սահակեանի ընդունած որոշումներից ամենաճիշդն է: Համակարծի՞ք էք այդ տեսակէտին:
ՍԵՐԳԷՅ ՇԱՀՎԵՐԴԵԱՆ.- Դժուար հարց էք տալիս: Ես չէ, որ պէտք է գնահատականներ տամ նախագահի որոշումներին: Վստահ եմ՝ պարոն նախագահը բազմաթիւ հանգամանքներ է հաշուի առել եւ յետոյ կատարել նշանակումները:
ԼՈՒՍԻՆԷ ԹԵՒՈՍԵԱՆ.- Մշակոյթի նախկին նախարար Նարինէ Աղաբալեանը մշակութային միջոցառումների կազմակերպման հարցում յաջողութիւններ է գրանցել: Հե՞շտ է արդեօք ստանձնել կառավարութեան մակարդակով ամենաաշխատատար ոլորտներից մէկի ղեկավարման պատասխանատուութիւնը:
ՍԵՐԳԷՅ ՇԱՀՎԵՐԴԵԱՆ.- Ամէն դէպքում որեւէ բնագաւառի պատասխանատուութիւն ստանձնելը հեշտ չէ՝ գոնէ նրանց համար, ովքեր գիտակցում են, թէ ինչ է նշանակում պատասխանատուութիւն ընդհանրապէս: Այն պատասխանատուութիւնը, որը մենք ունենք, էականօրէն չի տարբերւում որեւէ այլ պատասխանատուութիւնից: Դա պատասխանատուութիւն է երկրի, ժողովրդի, մեր երեխաների եւ քեզ նշանակողի առջեւ:
ԼՈՒՍԻՆԷ ԹԵՒՈՍԵԱՆ.- Ի՞նչ է մշակոյթը ձեզ համար:
ՍԵՐԳԷՅ ՇԱՀՎԵՐԴԵԱՆ.- Մշակոյթը մեր շուրջն է՝ մեր ճարտարապետութիւնը, մեր փողոցների վիճակը, մեր երեխաների կողմից ընթերցուող գիրքը, հարսանիքների ծէսը, մեր հանրութեան կողմից լսուող երաժշտութիւնը, մեր դպրոցներում ստացած կրթութիւնը, իմ հագ ու կապը, ձեր հագ ու կապը: Իհարկէ, պատկերացնել մշակոյթն առանց թատրոնի, երաժշտարուեստի եւ արուեստի միւս ճիւղերի անհնար է, եւ իմ պատկերացմամբ՝ դրանք առաւելապէս ազդեցիկ միջոց են մշակոյթի փոխանցման համար:
ԼՈՒՍԻՆԷ ԹԵՒՈՍԵԱՆ.- Ո՞րն է լինելու Արցախի մշակոյթի զարգացման ձեր ռազմավարութիւնը:
ՍԵՐԳԷՅ ՇԱՀՎԵՐԴԵԱՆ.- Կարծում եմ‘ հարցադրումն այնքան էլ ճիշդ չէ. դա իմ ռազմավարութիւնը չէ, դա Արցախի Հանրապետութեան ռազմավարութիւնն է:
Թերեւս, ամենակարեւորն այս պահին ոլորտի համընդհանուր քաղաքականութեան մշակումն է: Այս փուլում փորձում ենք հասկանալ արդի իրավիճակի պատկերը եւ մշակում ենք քաղաքականութիւն, որպէսզի բաւարարենք հանրութեան բոլոր խաւերի մշակութային պահանջները, զուգահեռաբար՝ աշխատանքներ տանում այդ պահանջների մակարդակը բարձրացնելու նպատակով:
Ակնյայտ է արդէն, որ մշակոյթի ապակենտրոնացման քաղաքականութիւնը պէտք է աւելի խորացնել: Մշակոյթը պէտք է հասանելի լինի բնակչութեան բոլոր խաւերին ու մեր հանրապետութեան ողջ տարածքում, մասնաւորապէս սահմանամերձ բնակավայրերում: Դա մեր առաջնային խնդիրներից է:
ԼՈՒՍԻՆԷ ԹԵՒՈՍԵԱՆ.- Աշխատանքի ընդունման հարցում կարեւորում էք օտար լեզուների իմացութիւնը եւ նորարարական ու ստեղծագործական լինելու հանգամանքը: Մշակութային ոլորտում զգացւո՞ւմ է նման մարդկանց սակաւութիւն:
ՍԵՐԳԷՅ ՇԱՀՎԵՐԴԵԱՆ.- Ցաւօք, նման մարդկանց պակաս զգացւում է մեր երկրի բոլոր բնագաւառներում: Մենք պէտք է փորձենք եղած կադրերով շարունակել մեր ծրագրերի իրականացումը, բայց միշտ փնտռելով մեր ուզած պատրաստուածութիւնն ունեցող մարդկանց: Երիտասարդութեան առումով դա մեր առաջնահերթ խնդիրներից մէկն է: Մեր երիտասարդները պէտք է աւելի աչքաբաց ու տեղեկացուած լինեն, իսկ դրա համար անհրաժեշտ է օտար լեզուների իմացութիւն, ինչն այսօր օրախնդիր է շատերի համար: Այսօր արդիական տեխնոլոգիաներն (արհեստագիտութիւնները-Խմբ.) այնքան են զարգացած, որ լեզու չիմանալով չես կարող համահունչ քայլել աշխարհի զարգացումների հետ:
ԼՈՒՍԻՆԷ ԹԵՒՈՍԵԱՆ.- Հե՞շտ է արդեօք աշխատել Սերգեյ Շահվերդեանի հետ:
ՍԵՐԳԷՅ ՇԱՀՎԵՐԴԵԱՆ.- Ասում են՝ հեշտ չէ:
ԼՈՒՍԻՆԷ ԹԵՒՈՍԵԱՆ.- Ունէ՞ք բանաձեւ, որով գնահատելու էք սեփական աշխատանքի արդիւնաւէտութիւնը:
ՍԵՐԳԷՅ ՇԱՀՎԵՐԴԵԱՆ.- Ամենաամօթալի, ամենաանընդունելի բանն ինձ համար կը լինի այն, որ իմ երեխաները տարիներ յետոյ հարց տան՝ ինչո՞ւ էք նման երկիր կառուցել: Իւրաքանչիւր քայլափոխս անում եմ այդ միտքն ունենալով՝ թէ ինչ գնահատական կը տայ իմ աշխատանքին ապագայ սերունդը: Հէնց այդ պատասխանատուութեամբ եմ փորձում շարժուել իմ աշխատանքային պարտականութիւնները կատարելիս:
ԼՈՒՍԻՆԷ ԹԵՒՈՍԵԱՆ.- Որպէս նախկին լրագրող եւ «Ապառաժ»ի խմբագիր՝ համամի՞տ էք այն մտքի հետ, որ Արցախի լրագրողները եւս պէտք է վերահսկեն իշխանութիւններին:
ՍԵՐԳԷՅ ՇԱՀՎԵՐԴԵԱՆ.- Ցանկացած իշխանութիւն գործում է հանրային պահանջարկի առկայութեան դէպքում, իսկ հանրային պահանջարկը դրսեւորւում է քաղաքացիական հասարակութեան միջոցով: Լրատուական դաշտն ու լրագրողները իշխանութիւններին ու հասարակութեանը կապող օղակն են ու միջանկեալ դաշտը: Որքան բաց ու օբյեկտիւ (առարկայական-Խմբ.) լինի տեղեկատուական դաշտը, այնքան արդիւնաւէտ կը լինի իշխանութիւններ-հասարակութիւն փոխյարաբերութեան կառուցումը, փոխադարձ պարտականութիւնների իրականացումն ու իրաւունքների գիտակցումը:
ԼՈՒՍԻՆԷ ԹԵՒՈՍԵԱՆ.- Հայկական հանրապետութեան մշակոյթի նախարար հանդիսանալով հանդերձ՝ ձեր «ֆէյսբուք»եան գրառումները հիմնականում ռուսերէն են: Ինչո՞ւ:
ՍԵՐԳԷՅ ՇԱՀՎԵՐԴԵԱՆ.- «Ֆէյսբուք»ն այսօր քարոզչական միջոց է, ու տարիներ շարունակ լինելով զբօսաշրջութեան բնագաւառի պատասխանատու՝ իմ առջեւ խնդիր էի դրել առաւել լայն շրջանակների ներկայացնել իմ գրառումները: Առաւել լայն շրջանակ՝ նշանակում է ոչ այնքան հայկական շրջանակ, այլ օտարազգիներ՝ նրանց ուշադրութիւնը դէպի Արցախ սեւեռելու նպատակով: Եթէ ես պէտք եղածի չափով տիրապետէի անգլերէնին, իմ բոլոր գրառումները կ՛անէի անգլերէն, որովհետեւ այդ գրառումներն ինքնանպատակ չեն, լսարանն էլ հայախօս չէ: Թէեւ հայերէնի արդիւնաւէտութիւնը քիչ է տուեալ դէպքում, սակայն՝ եթէ կայ հայերէն գրելու հանրային պահանջարկ, այսուհետ կը գրեմ ե՛ւ ռուսերէն, ե՛ւ հայերէն:
ԼՈՒՍԻՆԷ ԹԵՒՈՍԵԱՆ.- Հետաքրքիր է՝ ի՞նչ է ընթերցում մշակոյթի նորանշանակ նախարարը:
ՍԵՐԳԷՅ ՇԱՀՎԵՐԴԵԱՆ.- Զբօսաշրջութեան վարչութեան պետ նշանակուելուց յետոյ գրեթէ կէս տարի զբաղուած էի միայն բնագաւառի ուսումնասիրմամբ: Նոր պաշտօն ստանձնելով ընթերցում եմ մշակութային քաղաքականութեանը վերաբերող գրականութիւն՝ աւելի արդիւնաւէտ աշխատելու նպատակով:
Ինչ վերաբերում է ամէնօրեայ ընթերցանութեանը, ապա նախընտրում եմ դասական գրականութիւն: Կարծում եմ՝ 19րդ դարի գրականութիւնը ուսանելի է եւ լուսաւորող:
ԼՈՒՍԻՆԷ ԹԵՒՈՍԵԱՆ.- Անդրադառնանք մշակոյթի միւս ոլորտին՝ երաժշտութեանը. ո՞ր ժանրն էք նախընտրում:
ՍԵՐԳԷՅ ՇԱՀՎԵՐԴԵԱՆ.- Ես մեծացել եմ երաժշտի ընտանիքում, մայրս երաժիշտ էր, եւ իմ նախասիրութիւնները շատ լայն են՝ հայկական ազգային, աւանդական երաժշտութիւն, էստրադային սիմֆոնիկ երաժշտութիւն եւ, իհարկէ, ջազ: Տաթեւիկ Յովհաննիսեանի կատարումներն են տարիներ շարունակ ինձ ոգեշնչում, գուցէ այն պատճառով, որ պատանեկութեան տարիներին ջազի հետ ծանօթութիւնս սկսել է հէնց նրա կատարումներով: Ինձ համար անփոխարինելի է Կոմիտասը: Իմ աշխատանքային համակարգչի երգացանկը կազմուած է հէնց նրա կատարումներից:
ԼՈՒՍԻՆԷ ԹԵՒՈՍԵԱՆ.- Բազմազաւակ հայր էք՝ ունէք 4 երեխայ: Երեխաների դաստիարակութեան հարցում ի՞նչ սկզբունքներով էք առաջնորդւում:
ՍԵՐԳԷՅ ՇԱՀՎԵՐԴԵԱՆ.- Բազմազաւակ ծնողն իրականում իմ կինն է, ոչ թէ ես: Ցաւօք, շատ քիչ ժամանակ եմ կարողանում տրամադրել երեխաներիս, բայց փորձում եմ օգնել նրանց լինել առաւել աչքաբաց, տեղեկացուած, ինչքան հնարաւոր է՝ շատ ընթերցեն:
Համոզուած եմ՝ երեխան դաստիարակւում է հիմնականում ծնողների օրինակով: Հետեւաբար, եթէ ուզում ենք, որ մեր երեխաներն անթերի լինեն, մենք՝ ծնողներս, պէտք է լինենք այդպիսին: