«Այն, որ վարչապետը յայտարարեց, որ 2018ի Մայիսից Ղարաբաղի մասին ելոյթներում մի նախադասութեան, ստորակէտի փոփոխութեան կարիք չի զգացել, խնդիր է, որովհետեւ այդ բոլոր ասածները եթէ հաւաքենք, հակասական յայտարարութիւնններ կը ստացուեն: Իսկ դա ցոյց է տալիս, որ այսօրուայ իշխանութիւնները ղարաբաղան հիմնախնդրի կարգաւորման վերաբերեալ յստակ ռազմավարութիւն չունեն », ըսաւ Մանոյեան:
Ան յիշեց նախորդ տարի Պրատիսլաւայի մէջ ԵԱՀԿի 26րդ նախարարական խորհրդաժողովին Հայաստանի արտաքին գործոց նախարար Զօհրապ Մնացականեանի ճշդած «կարմիր գիծերը»:
«Բայց այնտեղ գլխաւոր բացթողումն այն է, որ անտեսւում է այն փաստը, որ Արցախի ժողովուրդն իր կամքն արտայայտել է` սկսած 1991թ․հանրաքուէից, մինչեւ 2006ի եւ 2017ի հանրաքուէն: Խօսւում է ապագայում կայանալիք կամարտայայտութեամբ հիմնախնդրի լուծման մասին, բայց իրականութիւնն այն է, որ այդ կամարտայայտութիւնը տարբեր առիթներով եղել է արդէն», ըսաւ Մանոյեան:
Ըստ Կիրօ Մանոյեանի՝ հիմա անհրաժեշտ է նախաձեռնել քայլերու, որոնք Արցախի Հանրապետութեան միջազգային ճանաչման կը նպաստեն: «Այդ քայլերից առաջինը հէնց Արցախի եւ Հայաստանի Հանրապետութեան միջեւ ռազմավարական համագործակցութեան պայմանագրի ստորագրումն է, որը ոչ թէ պէտք է նոր պարտաւորութիւններ դնի Հայաստանի Հանրապետութեան վրայ, այլ իրաւական հիմնաւորում տայ իր արածին: Միջազգային հանրութիւնը հիմա չի ընկալում, թէ ինչու է Հայաստանը նման բան անում: Իսկ Ադրբեջանն օգտագործում է նման իրաւական հիմքի բացակայութիւնը` ասելով, որ ,դուք ասում էք, որ Ղարաբաղը պէտք է մասնակցի բանակցութիւններին, բայց ձեր զինուած ուժերն են շփման գծում, եկել, գրաւել էք, ես էլ գրաւողի հետ եմ խօսում: Իսկ միջազգային համայնքի դէպքում` ամէն անգամ կարիք չի լինի, որ վարչապետը ասի, որ ինքը բանակցութիւններում այս բաների մասին կարող է խօսել, իսկ Ղարաբաղի իշխանութիւններն էլ անպայման պէտք է մասնակցեն, իրենց տեսակէտը յայտնեն: Այդ բոլորը պէտք է այդ համաձայնագրում լինի: Հայաստանի վարչապետը, արտգործնախարարը յայտարարում են, որ Հայատսանն Արցախի անվտանգութեան երաշխաւորն է, բայց այդ մասին հաւաստող իրաւական հիմքը չկայ», շեշտեց Մանոյեան:
Անդրադառնալով Նիկոլ Փաշինեանի` Ազգային ժողովին մէջ կատարած յայտարարութեան, թէ «թող մեզ ոչ ոք ըսէ` ինչ բանակցինք, ինչ պէտք է, բանակցինք»՝ ՀՅԴ գործիչը դիտել տուաւ. «Դա քաղաքական սխալ էր, որովհետեւ Ազգային ժողովում բոլոր նստածները ստացել են ժողովրդի քուէն: Բոլորի առջեւ են իրենք պատասխանատու, չի կարելի ասել, որ մենք Արցախի մասին խօսել ենք, բայց դուք մի ասէք, թէ մենք ինչպէս բանակցենք: Այս յայտարարութիւնն էլ հակասութիւն ունի նախկինում արած իր յայտարարութիւնների հետ»:
Կիրօ Մանոյեան նաեւ նշեց, որ Արցախի տագնապի բանակցութիւններուն վերաբերեալ քաղաքական բոլոր ուժերն ալ հարցումներ ուղղելու իրաւունք ունին, ներառեալ արտախորհրդարանական քաղաքական ուժերը: «Մենք բոլորս ժողովրդի մաս ենք կազում, եւ եթէ կայ տեսակէտ, պէտք է բարձրաձայնուի», ըսաւ ան:
«Յայտնուել են մի տեղ, որ մերժելով առաջարկները` իրենք ինչ-որ բանաձեւով գտել են, որ այստեղ խնդիրը Արցախի ժողովրդի անվտանգութեան եւ Արցախի կարգավիճակն են, բայց դա նոյնիսկ մատուցելու ռազմավարութիւնը չկայ, որ դիմացինները համաձայնեն դրա հետ: Չեմ ասում, որ դա շատ հեշտ գործ է լինելու: Անհրաժեշտ է, այսքան դժուարութիւնները հաշուի առնելով` նաեւ գնալ միւս քայլին` նախաձեռնել Արցախի միջազգային ճանաչման գործընթացը եւ այդպէս սկսել դիւանագիտական ճնշումը Ադրբեջանի վրայ: Դա, ի հարկէ, յարուցելու է միջնորդների դժգոհութիւնը, բայց քանի դեռ շատ չի նուազել այս իշխանութիւնների ժողովրդականութիւնը, այս իշխանութիւններն ունեն այդ հնարաւորութիւնը` հիմնուելով այդ ժողովրդականութեան վրայ` յանդուգն քայլեր անել», ըսաւ Կիրօ Մանոյեան: