
Դեկտեմբեր ամսուան մէջ Հայ եկեղեցին կը յիշատակէ Ս. Թադէոս եւ Ս. Բարթողոմէոս առաքեալներու տօնը։
Կիրակի, 2 Դեկտեմբերին, Կլենտէյլի Հայ Նազովրեցի եկեղեցւոյ առաւօտեան պաշտամունքին ընթացքին, երբ եկեղեցին հոծ հաւատացեալներով լեցուած էր, տեղի ունեցաւ վեր. Թադէոս Միքայէլեանի նահատակութեան 30րդ տարելիցի յիշատակութիւնը։
Պաշտամունքը առաջնորդեց եկեղեցւոյ աւագ հովիւը՝ վեր. Սերոբ Մկրտիչեան։ Ան անդրադարձաւ Թադէոս եւ Բարթողոմէոս առաքեալներու նուիրեալ հաւատքի կեանքին եւ թէ ինչպէս անոնք Հայաստան գացին Քրիստոսի բարի լուրը տարածելու եւ նահատակուեցան իրենց քրիստոսակեդրոն հաւատքին համար։
Տարիներ ետք, Պարսկաստանի Թեհրան քաղաքին մէջ, հետեւելով այս առաքեալներուն շաւիղին, վեր. Թադէոս Միքայէլեան, որ իր կեանքը նուիրած էր Յիսուսին, մնաց հաւատարիմ եւ քաջաբար բարի լուրը տարածեց, բոլոր մարդոց անխտիր, եւ իր քրիոստոսակեդրոն հաւատքին համար նահատակուեցաւ 1994ին։
Ապա Աննա Շահնազարեան Տոքթօրեան, իր մօր անունով (Մարիէթ Միքայէլեան Շահնազարեան), պաստառի մը միջոցով ներկայացուց իր մեծ հօր վեր. Թադէոս Միքայէլեանի կենսագրական գիծերը։
Ապա, Հելէն Միքայէլեան Աղաջանեան իր հօր «Փառք Քեզ Տէր Աստուած» բանաստեղծութիւնը ասմունքեց։
Օրուան պատգամը, որ առնուած էր եւ խտացուած էր վեր. Միքայէլեանի պատգամներէն, ներկայացուց անոր փեսան՝ վեր. Հենրիկ Շահնազարեան (Հիւսիսային Ամերիկայի Հայ աւետարանական միութեան հովիւը)։ Ան նախ անդրադարձաւ վեր. Միքայէլեանի իր մէջ թողած հարուստ հաւատքի ազդեցութեան, ապա ան շեշտեց վեր. Միքայէլեանի՝ եկեղեցւոյ մասին տեսիլքները։
Պաշտամունքէն ետք, խուռներամ հաւատացեալներու խումբը առաջնորդուեցաւ եկեղեցւոյ «Ալաճաճի» սրահը, ուր տեղի ունեցաւ յիշատակի հիւրասիրութիւն մը եւ հաղորդակցութեան պահ մը։
Ստորեւ կը ներկայացնենք ընտանիքին կողմէ պատրաստուած նահատակ վեր. Թադէոս Միքայէլեանի ամփոփ կենսագրական գիծերը.
ՎԵՐ. ԹԱԴԷՈՍ ՄԻՔԱՅԷԼԵԱՆ
Վերապատուելի Թադէոս Միքայէլեանը ծնուել է Թեհրանում 1932ին, մի հայ քրիստոնեայ ընտանիքի մէջ։ Նա զաւակն էր Գալուստ եւ Արշալոյս Միքայէլեանների։
Թադէոսը մի աշխոյժ ու աշխատասէր պատանի էր եւ իր մօր վկայութեամբ խաղերի ընթացքին դասախօսելու յատուկ սէր ունէր։
Իր նախնական ուսումը ստացել է Թեհրանի Սեփեհր դպրոցում։ Իր պատանեկան տարիներին հայկական դպրոցների փակուելու պատճառով իր ուսումը շարունակել է Ֆիրուզ Բահրամ դպրոցում։ Հայոց լեզուն սովորել ընտանիքում ու կատարելագործել է ինքնակրթութեամբ։
Ճշմարտութեան ծարաւ պատանի Թադէոսը 16 տարեկան էր, երբ գտնում է ճշմարտութեան աղբիւր Քրիստոսին եւ ընդունում նրան որպէս անձնական փրկիչ, եւ սկսում հետեւել նրան ու Աւետարանի քարոզիչ դառնում։ Նա անդամակցում է Հայ Աւետարանական եկեղեցուն ու տարիներ շարունակ տարբեր ասպարէզներում օգտակար ծառայութիւններ մատուցում իր սիրած փրկչին, եկեղեցուն ու ազգին։
Համալսարանական ուսումը ստանում է Թեհրան համալսարանում փաստաբանութեան ճիւղի մէջ։ Աւարտելուց յետոյ, գերադասեց ծառայութեան նուիրուել ու տարիներ շարունակ պաշտօնավարեց Հայ Աւետարանական Գոհար դպրոցում, որպէս տնօրէն։ Նա որպէս փաստաբան թարգմանիչ նաեւ աշխատում էր պետական ու միջազգային հիմնարկների մէջ։
1965ին ամուսնանում է Ժուլիէթ Յակոբեանի հետ։ Տէրը օրհնում է այս ընտանիքը երեք զաւակներով՝ Մարիէթ, Հելէն եւ Գալօ, որոնց դաստիարակում են հայ քրիստոնեայի հոգով։
1970ին Թադէոսը հրաւիրւում է ծառայելու Իրանի Սուրբ Գրոց ընկերութեան մէջ, որպէս գործադիր տնօրէն։ Նա մեծ դեր է ունեցել Աստուածաշնչի պարսկերէնի նոր թարգմանութեան ծրագրի մէջ։
Ծառայելու կոչումը աւելի յստականալով, մասնակցում է աստուածաբանական դասընթացքների եւ 1974ին Մերձաւոր Արեւելքի Աստուածաբանական դպրոցից (NEST) ստանում է Աստուածաբանութեան վկայական։
1976ին ձեռնադրւում է Թեհրանի Կենտրոնական Աւետարանական եկեղեցում։
Նա երբեք չէր դադարում սովորելուց եւ սիրում էր կարդալ գրել ու թարգմանել աստուածաբանական, փիլիսոփայական, հոգեբանական ասպարէզներում։ Լաւածանօթ էր պարսիկ հարուստ գրականութեան։ Նա պարսկերէնի թարգմանեց մօտ յիսուն հոգեւոր գրքեր, որոնք մեծ դեր են ունեցել Պարսկաստանի եկեղեցու հզօրացման ու հոգեւոր դաստիարակութեան մէջ։ Այդ գրքերից մէկ մասը տակաւին տպագրւում են։ Գրել է հարիւրաւոր յօդուածներ ու տասնեակ հայերէն բանաստեղծութիւններ։
1980ին, Իրանի յեղափոխութիւնից մի քանի ամիսներ յետոյ, հրաւէր է ստանում որպէս հովիւ ծառայելու Թեհրանի Հայ Աւետարանական «Սուրբ Յովհաննէս» եկեղեցում։
Իր ծառայութեան մէջ մեծ կարեւորութիւն էր տալիս Աստուածաշունչը սովորեցնելուն եւ քրիստոնէական ապրելակերպին։ Իր քարոզների ու սերտողութիւնների մէջ շարունակ շեշտում էր քրիստոսակենտրոն կեանքը եւ քրիստոնէական տնտեսութեան ուսուցումը՝ թէ ինչ որ ունենք Աստծու պարգեւն է, ուրեմն Նրան հաշուետու ենք եւ Նրա զօրութիւնով ապրելու ենք Նրա փառքի համար։
Մեծ շեշտ ունէր նաեւ հայրենասիրութեան ու ազգասիրութեան վրայ։ Նա ամենալաւ օրինակն էր իր ուսուցումների։ Նա հաւատացած էր աղօթքի զօրութեան եւ ջերմեռանդ աղօթում էր ու ծոմ պահում։ Թադէոսը Քրիստոսի քաջ վկան էր եւ շատերի, թէ՛ հայերի եւ թէ՛ այլ ազգերի, առաջնորդեց Քրիստոսի եւ աստուածահաճոյ կեանքի։
Իր ծառայութեան տարիներին, որպէս հովիւ մեծ կարեւորութիւն էր տալիս եկեղեցու երիտասարդ սերնդին, նրանց սովորեցնելու ու նրանց բազմազան կարիքները հոգալու։ Երկրի դժուարին ֆինանսական պայմանների մէջ եկեղեցում հիմնում է երկու հիմնադրամներ երիտասարդներին նիւթապէս օգնելով նոր գործ սկսելու եւ նորապսակ զոյգերին օգնելով իրենց անձնական բնակարանը գնելու։ Համոզուած էր, որ երբ եկեղեցու անդամները հաւատարմապէս եւ առատօրէն նուիրեն ու սովորեն տասանորդ վճարելու, եկեղեցու ծառայութեան համար ոչ մի սահման չի լինելու։
Նա ճշմարտութեան քաջ խօսնակն էր եւ քաղաքական դժուարին պայմանների մէջ Յովհաննէս Մկրտիչի նման քաջաբար խօսեց ու պաշտպանեց ճշմարտութիւնն ու իրաւունքը։ Նա անգամներ քաջութեամբ կանգնեց, յայտնաբերելով ու դատապարտելով իշխանութեան խտրականութիւններն ու անարդարութիւնը՝ հայերի, քրիստոնեաների ու փոքրամասնութիւնների նկատմամբ։
Իննսունական թուականներին, երբ իշխանութեան մէջ մի շարք մոլեռանդների միջոցով մեծ հալածանք կար, մանաւանդ աւետարանականների ու նորահաւատ այլ ազգ քրիստոնեաների նկատմամբ, նա քաջաբար եւ անվախօրէն կանգնեց արդարութեան ու Քրիստոսի համար։ Նա համոզուած էր, թէ նման խստութիւնները չեն կարող արգիլել Աստծու գործը, նոյնիսկ եթէ հալածանքներ ու զոհեր լինեն։ Եւ իրաւ զոհեր էլ եղան։
Վեր. Թադէոս Միքայէլեանը, 60 տարեկան հասակում, երբ տակաւին շատ ունէր տրամադրելու Քրիստոսի եկեղեցուն, մոլեռանդ ղեկավարների դաւադրանքի զոհ դարձաւ։ Նա Չորեքշաբթի, 29 Յունիս 1994ի երեկոյեան թողեց եկեղեցու գրասենեակը եւ այլեւս չվերադարձաւ։ Քանի մը օրեր յետոյ փամփուշտների թիրախ դարձած մարմինը գտնուեց, որը մեծ ցաւ պատճառեց ընտանիքին, եկեղեցուն ու համայնքին եւ մեծապէս ազդեց իրանահայ գաղութի հոգեբանութեանը եւ մեծ անդրադարձ գտաւ բոլոր քրիստոնեայ աշխարհում։
Վեր. Թադէոս Միքայէլեան, ապրեց Քրիստոսի համար եւ մեռաւ Քրիստոսի համար։ Նրա ֆիզիքական կեանքը աւարտուեց, բայց նրա կեանքի ու ծառայութեան ազդեցութիւնը շարունակւում է մինչեւ այսօր։ Օրհնեալ լինի նրա յիշատակը։ Ամէն։
(Թղթակցութիւնը՝ եկեղեցիէն)