Գիրքի անուն՝ «Հազար Ու Մէկ Համազարկ»
Հեղինակ՝ Գարուշ Աւետիքի Հարեանց
Տպագրուած՝ Լոս Անճելըս-2007թ.
Տպարան՝ «Արաքս»
Չափածոյ ստեղծագործութիւնների՝ քառեակների, ամբողջութիւն է: Հեղինակը շուրջ 130 էջերի մէջ, տեղադրել է մեծ քանակութեամբ տարատեսակ մտասեւեռումներ՝ 13 ենթավերնագրերի ներքոյ: Քառեակների առաջին բաժինը վերնագրուած է՝ «Համազարկ Կենաց Եւ Մահու», որն ունի «Ամենազօր տառապանքը միշտ պեղում է մահն ու կեանքը» բնաբանը: Այս բաժնից մէջբերենք գիրքի մէջ տպագրուած առաջին իսկ քառեակը.
«Ես եկել եմ, որ բոլորին բարեւ տամ,
Հրահալած անտառներին տերեւ տամ,
Ես չեմ գնայ, պիտի մնամ, մինչեւ որ
Խաւարադաւ աշխարհներին արեւ տամ»:
«Հազարամեակ սիրոյ եւ ատելութեան». այստեղ բնաբան է ընտրուած՝ «Սէրն արքայ է հմուտ ու հին, ատելութիւնն է թագուհին»: Մէջբերենք մի օրինակ այս բաժնից.
«Մեր օրերում էշն էլ գիտէ՝ նուշն ինչ է,
Ժամանակին վազանցողը՝ ուշն ինչ է,
Սիրուց լքուած, բախտից զրկուածն էլ գիտէ,
Ատելութեան տուած փուշն ու յուշն ինչ է»:
Այսպէս, իւրաքանչիւր բաժնի մէջ հեղինակը միաւորել է գեղեցիկ եւ հարուստ մտքեր: Մէջբերենք իւրաքանչիւր բաժնի բնաբանը՝ առանց օրինակների.
«Որտեղ մարմին առնի հոգին, այնտեղ պտուղ կը տայ ոգին: …Թէ որ յոյսը ճամբայ բացի, հաւատի մոմն էլ չի լացի: …Թող աղօթքով ապրի բարին, որ անէծքը կպնի չարին: …Ճակատագիրը դրուեց նժարին, չթեթեւացաւ փառքը դժուարին»:
«Վկայութիւններ իմ եւ իմ գրականութեան մասին» խորագրին տակ տեղադրուած են մեծանուն գրականագէտների արտայայտած խօսքերը, որոնք ուշագրաւ են եւ հետաքրքիր.
«Ոտանաւորներիդ մէջ լաւ բան կայ՝ թարմութեան շունչ, որ շատ կարեւոր է», (Պարոյր Սեւակ. 1968թ.):
Գարուշ Հարեանցն բերում է Աստծուց փոխ առած ոգեղէն կրակ, որն ունի իր սեփական լոյսն ու ջերմութիւնը» (Սերօ Խանզադեան, 1987թ.):